واكاوي مؤلفه هاي نگرش معنوي در آثار كازانتزاكيس

يكي از مسائل اساسي دوران مدرن بحران معنا بود كازانتزاكيس (۱۸۸۳- ۱۹۵۷)، آثار خود را به تعبيرخود، آفريدن انديشه اي بزرگ براي دادن معنايي نو به زندگي و تسلّايي براي انسان نوشت. اين نوشتار بر آن است كه پي برد به اينكه؛ معنويت براي كازانتزاكيس از چه اهميتي برخوردار است؟ نگرش معنوي او چه مفاهيمي را دربر مي گيرد؟ رويكرد معنوي او را در كدام يك از انواع معنويت مي توان جاي داد؟ و مفاهيم مورد نظر كدام يك سنتي و كدام جديدند؟ بررسي موضوع ما را به اين نتيجه مي رساند كه شش مفهوم ،خدا ،مسيح ،جسم ،روح ،طبيعت و شريعت را در راستاي نگرش معنوي او مي توان يافت. خدا براي او معراج معنويت است كه پيوسته در انديشه او تحول مي يافت. طبيعت براي او نمودي از حضور خداست. مسيح براي او الگوي عشق و ايثار و مبارزه و عدالت جويي و شريعت او نيز عشق مكتوب در قلب انسانها است. جسم و روح و رابطه بين آن دو نيز يكي از مهمترين مؤلفه ها در نگرش معنوي اوست كه تلاش همه عمر خود را هماهنگي و يگانگي بين آن دو مي دانست. معنويت او را مي توان از نوع فعال- عملي و پيامبرگونه- انتقادي دانست. اين پژوهش به شيوهٔ توصيفي - تحليلي روي آثار كازانتزاكيس انجام پذيرفته است.