برآورد ضريب امنيت ملي جمهوري اسلامي ايران (معرفي مدل ناظم)

در اين پژوهش تلاش شده است بر اساس سرفصل‏‏ هاي موجود در سال ‏نماي امنيت ملي كه متمركز بر مسئله‏ هاي امنيت ملي هستند، مدلي براي برآورد ضريب امنيت ملي جمهوري اسلامي ايران ارائه شود. بدين منظور از راهبرد تحليل محتوا، منطق درخت تصميم و روش تحليل شبكه استفاده و يك مدل مفهومي با نام مدل «ناظم» معرفي شد كه شامل چهار بُعد است و از حروف ابتدايي هر بُعد تشكيل شده است كه شامل عوامل ناامن‏ كننده، امنيت ‏ساز، ظرفيت ‏هاي نظام و محرك ‏ها است. نتايج اين پژوهش نشان داد كه بُعد ظرفيت‏ هاي نظام بيش از ساير ابعاد در ضريب امنيت ملي جمهوري اسلامي ايران نقش دارد. بنابراين اگر راهبرد كلان امنيت ملي جمهوري اسلامي ايران متمركز بر افزايش ظرفيت باشد، تأثير بيشتري نسبت به راهبرد مقابله با عوامل ناامن كننده خواهد داشت. افزايش سطح كارامدي نظام سياسي، بهبود تعامل بين قواي سه‏ گانه، افزايش اعتماد سياسي و سرمايه اجتماعي دولت، افزايش سطح توليد، ترميم نظام انتخاباتي و افزايش قدرت اجماع ‏سازي ايران در سازمان‏ هاي بين ‏المللي، بيش از اقدامات كنترلي و مقابله‏ با عوامل ناامني موجب افزايش ضريب امنيت ملي مي ‏شوند. [1]. ANP