واكاوي نابرابري هاي آموزشي در پرتو تحولات انقلاب صنعتي چهارم

مقاله حاضر با هدف كنكاشي در مباني نظري و تجربي نابرابري‌هاي اموزشي در پرتو تحولات انقلاب‌هاي صنعتي بويژه انقلاب صنعتي چهارم تدوين شده است. با بهره گيري از روش فراتحليل كيفي مباني نظري و زيرساخت‌هاي تحولات ناشي از چهار انقلاب صنعتي بررسي شده است. آنگاه تاثيرات انقلاب‌ها و بالاخص انقلاب صنعتي چهارم بر نابرابري‌هاي آموزشي در سه محور اصلي يعني: دسترسي يا برخورداري از آموزش؛ منابع در اختيار نظام آموزشي؛ و از نظر عملكرد نظام آموزشي بررسي گرديد. نتايج نشان داد : بر اساس مباني نظري نابرابري اقتصادي (كوزنتس)، نظريه اجتماعي يا مكتب تضاد و رقابت (ماركس و مكتب فرانكفورت)، نظريه فرهنگي (بورديو) و نظريه نابرابري آموزشي (راولز) مي‌توان بيان داشت مسئلة نابرابري موجود در نظام آموزشي در سه محور اصلي دسترسي، منابع و عملكرد نظام آموزشي مستمرا در حال گسترش است. انقلاب صنعتي اول تا سوم موجب افزايش عمق كمي و كيفي نابرابري‌هاي آموزشي بويژه در كشورهاي در حال رشد و يا با رشد پايين در سه زمينه اصلي دسترسي، منابع و عملكرد نظام آموزشي شده است. انقلاب صنعتي چهارم با بروز فرصت‌هايي مانند درهم آميزي فناوري‌ها بر پايه سامانه‌هاي فيزيكي سايبري و تحول ديجيتال همزمان با برقراري ارتباط ميان انسان و ماشين تاثيرات مثبت، منفي و مشروطي بر دسترسي، منابع و عملكرد نظام آموزشي و نابرابري‌هاي آموزشي دارد.