چگونگي استفاده قرآن كريم از مبادي فعل در راستاي تعالي انسان در جهت بندگي

قرآن كريم خود را كتاب هدايت به مسير عبوديت معرفي مي‌نمايد و از روش‌هاي گوناگوني براي نيل آدمي به مقام بندگي استفاده مي‌كند. ازجمله اين روش‌ها استفاده از يكي از مبادي افعال است. اين منبع وحياني با معرفت‌دهي خاص از مبادي فعل در ايجاد انگيزش براي عمل به وظايف بندگي و رسيدن به درجات عالي عبوديت بهره مي‌گيرد. هدف از اين تحقيق بررسي چگونگي معرفت‌دهي قرآن كريم و بهره‌مندي از مبادي فعل در جهت ايجاد انگيزش براي تعالي بندگي است. روش تحقيق «توصيفي ـ تحليلي» است. نتيجه تحقيق آن است كه معرفت‌دهي قرآن كريم كاملاً هدفمند بوده و در آن مبادي فعل، همچون تصور، تصديق به فايده و شوق مدنظر قرار گرفته و در جهت ايجاد انگيزه در انسان براي حركت در مسير عبوديت است. همچنين قرآن كريم تأثير ويژه‌اي در جهت تقويت گرايش‌ها و اميال باطني كه موافق با عبوديت هستند، دارد. معرفت‌دهي قرآن كريم تأثيري مهم در تضعيف اميال و گرايش‌هاي باطني مخالف با بندگي نيز دارد.