تجربه زيسته رزمنده داوطلب جنگ ايران و عراق(1359-1367) ( نمونه مورد مطالعه: خاطرات و روايات محسن مطلق در كتاب زنده باد كميل )

جنگ پديده‌اي اجتماعي ـ فرهنگي است كه پس از رخداد و آمد و شد گلوله‌ها، پيامدهايي از خود برجاي مي‌گذارد كه دريافت معاني و نشانه‌هاي آن بسيار ضروري مي‌نمايد. يكي از راه‌هاي دست‌يابي به چگونگي نمايان‌سازي اين وقايع، مراجعه به تجربيات زيسته سربازان جنگ است كه در قالب خاطرات از اين پديده؛ روايت شده است. بدين منظور براي شناخت كنش‌ها و احساسات جنگي در فرآيند دفاع هشت‌ساله به يكي از توليدات ادبي رجوع كرده‌ايم كه در آن تجربه زيسته كنش‌گر داوطلب شركت در جنگ ايران و عراق در اثري به نام زنده باد كميل با روايت مكتوب وي، ثبت و مستند شده است. در اين مطالعه از نظريه تفسيرگرايي كليفورد گيرتز بهره جسته‌ايم و براي شكار مفاهيم، نوع مطالعات كيفي را برگزيده و با بهره‌گيري از روش و تكنيك تحليل محتواي كيفي، به طبقه‌بندي اطلاعات پرداخته و كار تفسير را نهايي كرده‌ايم. نتايج اين مطالعه نشان مي‌دهد جنگ، فقط نبرد گلوله‌ها با هم نيست بلكه تجربه زيسته كنش‌گر ميدان جنگ؛ سرشار از احساسات و معاني است كه متناسب با زمان و مكان رخداد زيست وي، ايجاد و زمينه بروز مي‌يابد كه در اصل مقاله با آن بيشتر آشنا مي‌شويم.