تبيين و بررسي شاخص تاب‌آوري به‌عنوان يكي از شاخص‌هاي توسعه اجتماعي در علوم اجتماعي و قرآن كريم

شاخص‌هاي توسعه اجتماعي بر اساس تعاريف اقامه شده براي مفهوم توسعه و بر مبناي ديدگاه‌هاي مختلف و سازمان‌ها و مؤسساتي كه ارائه گزارش‌هايي جهاني از توسعه اجتماعي را بر عهده دارند، متفاوت است؛ اما قدر متيقن وجوه اشتراك عديده‌اي ميان آنها قابل شناسايي است و از آنجا كه دامنه مفهوم و به تبع آن شاخص‌هاي توسعه اجتماعي در قرآن گسترده‌تر است لذا رهيافت‌هاي قرآني شاخص‌هاي مذكور را پوشش داده گر چه برخي را برجسته‌تر و داراي تأكيد بيشتري معرفي مي‌نمايد. در بررسي‌هاي اوليه شاخص‌هايي همچون: مشاركت‌پذيري، رواداري، نظارت عمومي و ... در قرآن به شكل برجسته‌تري مورد تأكيد است. يكي از اين شاخص‌هاي برجسته، «تاب‌آوري» است. اين پژوهش با اين پرسش كه مفهوم شاخص تاب‌آوري در علوم اجتماعي، با قرآن و مفاهيم قرآني چه رابطه‌اي دارد؟ و آيا مفهوم تاب‌آوري كه امروزه در علوم اجتماعي وجود دارد همان مفهومي از تاب‌آوري موجود در قرآن است؟ اين نتايج را در بر داشت كه واژگان و مفاهيمي همچون صبر، ربص، استقامت، ثبات، طاقت‌آوري، عسر و يسر و ... تأمين‌كننده مفهوم كلي تاب‌آوري در قرآن هستند بلكه تاب‌آوري در مفهوم قرآني علاوه بر مقاوم‌سازي مادي جامعه در برابر انواع مصائب و ناگواري‌ها، بعد حيات معنوي و نيز اخروي بشر را نيز پوشش مي‌دهد.