تبيين جامعه شناختي رابطه بين ادراك فساد اداري و سطح اعتماد نهادي و اجتماعي در جامعه (مورد مطالعه: شهروندان شهر اهواز)

فساد اداري در سازمان‌ها، معضل جهاني و يكي از مشكلات بين‌المللي است كه در همه كشورهاي دنيا كم ‌و بيش به چشم مي‌خورد. درك و تبيين فساد اداري در كشورهاي در حال ‌توسعه خصوصاً ايران، جهت فراهم كردن ديد واقع‌بينانه‌تري در مورد موضوع ضروري است. لذا در اين پژوهش رابطه بين ادراك فساد اداري بر سطح اعتماد (نهادي و اجتماعي) در جامعه مورد بررسي قرار گرفته است. رويكرد نظري اين پژوهش بر اساس ديدگاه نظريه‌پردازان بي‌سازماني اجتماعي (آراء دوركيم، پارسونز و مرتن) براي تبيين فرضيه‌ها اسفاده شده است. مهم‌ترين نظريه‌هاي بي‌سازماني اجتماعي عبارتند از: نظريه به هنجاري (آنومي) دوركيم، نظريه بوم‌شناختي پارك و برگس، نظريه كنش اجتماعي پارسونز و نظريه فشار ساختاري مرتن مي‌باشد. اين تحقيق يك تحقيق آميخته بوده كه روش تحقيق مورد استفاده در اين تحقيق به دو بخش كمي و كيفي تقسيم مي‌نماييم. جامعه آماري اين تحقيق در بخش كيفي اساتيد دانشگاهي و خبرگان رشته‌هاي جامعه‌شناسي كه تعداد آنها 20 نفر مي‌باشند، در بخش كمي شهروندان شهر اهواز بوده است در بخش كيفي از روش نمونه‌گيري هدفمند 10 نفر در بخش مصاحبه و 15 نفر در بخش دلفي و در بخش كمي از روش نمونه‌گيري تصادفي تعداد 400 نفر انتخاب شدند. در مرحله كيفي از آزمون‌هاي آماري توصيفي مانند ميانگين و انحراف معيار داده‌ها استفاده شده است. در مرحله كمي از آزمون‌هاي آمار استنباطي مانند، روش آلفاي كرانباخ، آزمون كولوموگروف و اسميرنوف براي نرمال بودن داده‌ها، و روش معادلات ساختاري براي تحليل عاملي تأييدي استفاده شده است. يافته‌ها و نتايج به دست آمده از پژوهش حاكي از آن است كه بين ادراك فساد اداري و سطح اعتماد نهادي و اجتماعي در جامعه در بين شهروندان شهر اهواز رابطه مستقيمي وجود دارد.