مطالعه رابطه بين سبك زندگي زنان و خشونت عليه آنان در شهر الشتر (زنان متأهل 4۵-15 ساله)

خشونت به‌عنوان مسئله‌اي ناخوشايند عمدتا در طول تاريخ متوجه زنان بوده است. شدت و نرخ خشونت عليه زنان در مناطق مختلف متفاوت است. بر اين اساس، هدف اصلي پژوهش حاضر بررسي رابطه سبك زندگي و خشونت عليه زنان در شهر الشتر است. روش پژوهش از نوع پيمايشي و از لحاظ ماهيت كمي و از نظر هدف كاربردي بوده و با ابزار پرسشنامه اجرا شده است. جامعه آماري زنان مورد مطالعه برابر با 4650 كه از طريق فرمول كوكران 355 نفر به‌عنوان نمونه مورد بررسي انتخاب و پرسشنامه به روش نمونه‌گيري تصادفي در بين آنها توزيع شده است. يافته‌هاي تحقيق نشان مي‌دهد كه بين متغيرهاي مصرف مادي (0/032-) و مصرف فرهنگي (0/034-) با خشونت عليه زنان رابطه‌ معنادار و معكوسي وجود دارد. اما، بين گذران اوقات فراغت با خشونت عليه زنان رابطه‌اي مشاهده نشد. علاوه بر اين، بين متغيرهاي زمينه‌اي سطح تحصيلات و وضعيت اشتغال با خشونت عليه زنان رابطه معناداري وجود دارد. بر اين اساس، نتايج رگرسيون چندگانه نشان مي‌دهد كه ضريب همبستگي چندگانه برابر با 0/519 و ضريب تعيين برابر با 0/324 است كه مجموع متغيرهاي معنادار در مدل توانسته‌اند 0/32 از متغير خشونت عليه زنان را تبيين و پيش‌بيني نمايند. سبك زندگي، موقعيت سيال و شناوري به زنان مي‌دهد، زيرا آنان را از وابستگي‌هاي منجمد طبقاتي رهانيده، قدرت گزينش و خلاقيت بيشتري به آنان داده، مشاركت مادي و توليدي آنان را تسريع نموده، هويت اجتماعي جديدي از بطن مصرف به آنان اعطاء كرده، كه همين امر باعث مي‌شود به مرور زمان موقعيت و نقش فرودستي آنان كمرنگ شود.