تحليل خرد ازساعات كار بازاري مردان متاهل داراي همسران شاغل

مردان متاهل از گروه‌هاي اصلي شاغلين بازار كار بوده و از اين رو، مطالعات رفتار كار بازاري آنان از جمله اولويت‌هاي مورد نياز جهت سياست‌گذاري بازار كار است. مقاله حاضر در تلاش جهت شناسايي متغيرهاي موثر بر ساعات كار بازاري مردان متاهل داراي همسران شاغل، مبتني بر ادبيات الگوي جمعي (CM) عرضه كار خانوار است. اطلاعات پژوهش براساس داده‌هاي خرد و مقطعي كشور ايران در سال 1397 و نمونه آماري شامل 724 نفر از مردان ساكن در مناطق شهري و روستايي كشور است. برآورد الگو با استفاده از روش گشتاورهاي تعميم يافته (GMM) انجام شده است. نتايج نشان مي‌دهد تابع عرضه كار بازاري مردان متاهل در نمونه مطالعه شده شكل استاندارد دارد (غلبه اثر جانشيني بر درآمدي)، اما رابطه مثبت دستمزد ساعت كار، كاهنده است. همچنين مردان متاهل  داراي سطح تحصيلات بالاتر از  همسران، زمان بيشتري را صرف فراغت زندگي مي‌كنند.  به طور خلاصه در خانوارهاي مطالعه شده، ساعات كار مردان متاهل با افزايش سن كاهش يافته و شهرنشيني، تحصيلكردگي و نيز تعداد فرزندان بيشتر، حضور مردان متاهل را در بازار كار طولاني‌تر مي‌كند.