پيش‌بيني اعتياد به اينترنت بر پايه مهرورزي والدين و مهارت‌هاي اجتماعي با در نظر گرفتن نقش واسطه‌اي احساس تنهايي در دانش‌آموزان شهر يزد

هدف پژوهش حاضر پيش‌بيني اعتياد به اينترنت بر پايه‌ مهرورزي والدين و مهارت‌هاي اجتماعي با توجه به نقش واسطه‌اي احساس تنهايي در دانش‌آموزان پايه نهم شهر يزد بود. جامعه‌ آماري شامل تمام دانش‌آموزان پايه نهم شهر يزد در سال تحصيلي 98 - 97 بود كه از ميان آن‌ها با استفاده از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي به صورت تصادفي تعداد 260 نفر انتخاب شدند. پرسش‌نامه‌هاي اعتياد به اينترنت يانگ، مهرورزي والدين بوري، مهارت‌هاي اجتماعي ايندربيتزن و احساس تنهايي دهشيري بر روي آزمودني‌ها اجرا شد. سپس داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS-16 و Amos-21 و آزمون‌هاي همبستگي، معادلات ساختاري و t مستقل تحليل شدند. يافته‌ها نشان داد كه احساس تنهايي در رابطه مهرورزي والدين با اعتياد به اينترنت نقش واسطه‌اي معناداري دارد اما در رابطه مهارت‌هاي اجتماعي با اعتياد به اينترنت، نقش واسطه‌اي احساس تنهايي، معنادار نبود. همچنين اعتياد به اينترنت و احساس تنهايي در پسران به صورت معناداري بيش از دختران و مهارت‌هاي اجتماعي در دختران به صورت معناداري بيش از پسران بود، ولي در مهرورزي والدين بين دختران و پسران تفاوت معناداري مشاهده نشد. لذا از طريق مهرورزي والدين و افزايش مهارت‌هاي اجتماعي و همچنين پر كردن خلأ احساس تنهايي در دانش‌آموزان مي‌توان از اعتياد به اينترنت تا حدودي جلوگيري كرد.