تبيين مدل اضطراب كرونا بر اساس تنيدگي والديني، اميد به آينده و رفتارهاي وسواسي با ميانجي‌گري ترس از مرگ

هدف مطالعه حاضر تبيين مدل اضطراب كرونا بر اساس تنيدگي والديني، اميد به آينده و رفتارهاي وسواسي با ميانجي‌گري ترس از مرگ بود. اين مطالعه از نظر هدف كاربردي است و نحوه گردآوري داده‌ها همبستگي از نوع توصيفي بود. جامعه آماري پژوهش شامل والدين كودكان و نوجوانان ساكن مناطق مركزي و جنوبي شهر تهران بود. نمونه پژوهش 231 نفر بودند كه از طريق دو مرحله نمونه‌گيري خوشه‌اي و در دسترس و به روش اينترنتي در پژوهش شركت كردند. ابزار گردآوري داده‌ها شامل پرسش‌نامه‌هاي اضطراب كرونا عليپور و همكاران (1398)، پرسش‌نامه تنيدگي والديني آبيدين (1995)، پرسش‌نامه اميد اسنايدر (1991)، پرسش‌نامه رفتارهاي وسواسي محقق‌ساخته و پرسش‌نامه ترس از مرگ تمپلر (1970) بودند. داده‌ها با روش همبستگي پيرسون و تحليل مسير از طريق نرم‌افزارهاي SPSS و AMOS تجزيه‌وتحليل شدند. نتايج نشان داد كه مدل اصلاح‌شده پژوهش پس از حذف متغير اميد به آينده از برازش مطلوبي برخوردار است (0.99=GFI ). رفتارهاي وسواسي بر اضطراب كرونا اثر مستقيم و غيرمستقيم معناداري دارد (p 0.01).. همچنين تنيدگي والديني اثر غيرمستقيم معناداري بر اضطراب كرونا دارد (p 0.05). با توجه به ارتباط اضطراب كرونا با رفتارهاي وسواسي و تنيدگي والديني، توجه به مداخله‌هايي براي والدين در حين و بعد از كرونا با هدف كاهش آسيب‌هاي روان‌شناختي ضروري مي‌نمايد.