ناديده انگاشتن قواعد عمومي دادرسي در انشا و اجراي ماده 477 قانون آيين دادرسي كيفري

ماده 477 قانون آيين دادرسي كيفري به رئيس قوه‌ قضائيه و صاحب‌منصبان ديگري در قوه‌ قضائيه اجازه داده است، در صورتي كه رأي را خلاف شرع بيّن تشخيص دهند، دگربار آن را از طريق سازِكارهايي كه در شرع در اختيار دارند رسيدگي و در صورت تشخيص مخالفت با شرع، رياست قوه تجويز اعاده‌ دادرسي دهد. در اين صورت مرجع اعاده‌ دادرسي يكي از شعب ديوان عالي كشور از ميان شعبي كه به اين امر تخصيص يافته‌اند، خواهد بود. اين شيوه‌ رسيدگي گرچه براي نظارت بر كار دادگاه‌ها و احقاق حق مفيد است، اما آيين رسيدگي به آن، پيچيده، مبهم و غيرشفاف است و براي همه‌ مردم قابل دسترسي نيست. به‌ علاوه اين شيوه‌ رسيدگي با قواعد عمومي رسيدگي ازجمله قاعده‌ احترام به حقّ دفاع، قاعده‌ علني بودن و شفافيت دادرسي، قاعده‌ آييني بودن رسيدگي، قاعده‌ سلسله مراتب دادگاه، قاعده‌ استقلال قاضي، قاعده‌ تساوي مردم در برابر قانون، مخالف است. در اين مقاله سعي شده اين ماده با قواعد دادرسي تطبيق داده شده و مورد نقد و بررسي قرار گيرد