سنجش شفافيت اطلاعات بانك‌هاي خصوصي منتخب بر اساس معيار ريسك (ارزش در معرض خطر)

شفافيت اطلاعات مالي، هميشه يكي از مهم‌ترين دغدغه سرمايه‌گذاران جهت سرمايه‌گذاري در سهام بانك‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار مي‌باشد. هدف اين پژوهش بررسي ارتباط معني‌دار، بين ارزش در معرض خطر با استفاده از داده‌هاي دفتري و دادهاي بازار به‌عنوان معياري براي سنجش شفافيت و كيفيت اطلاعات مي‌باشد. در اين مطالعه براي محاسبه ارزش در معرض خطر از مدل گارچ چندمتغيره با استفاده از داده‌هاي ترازنامه‌اي و بازاري  ماهانه بانك‌هاي پارسيان، سامان، سينا، پاسارگاد و اقتصاد نوين به‌عنوان نماينده بانك‌هاي خصوصي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران استفاده شده است. همچنين براي ارتباط معناداري و رتبه‌بندي بانك‌هاي موضوع پژوهش از نظر شفافيت اطلاعاتي از ضريب همبستگي پيرسون ميان ارزش در معرض خطر محاسبه شده با استفاده از داده‌هاي بازار و داده‌هاي دفتري استفاده شده است. نتايج پژوهش نشان داد در بعد داده‌هاي هم‌زمان رابطه ضعيفي بين ارزش در معرض خطر دفتري و بازاري وجود دارد و تنها ضريب همبستگي بين ارزش در معرض خطر دفتري و بازاري دو بانك پاسارگاد و سينا از نظر آماري در سطح ۹۵ درصد اطمينان معني‌دار مي‌باشد. همچنين نتايج نشان داد، چنانچه مسئله سرعت انتشار اطلاعات دفتري در بازار را با يك وقفه زماني در نظر بگيريم، مقادير ضريب همبستگي ارزش‌هاي در معرض خطر دفتري و بازار براي بانك‌هاي پارسيان، پاسارگاد و اقتصاد نوين در سطح ۹۹ درصد معنادار بوده و اين ضريب براي بانك‌هاي سينا و سامان در سطح ۹۵ درصد معنادار است. بر اين مبنا مي‌توان اين بانك‌ها را بر اساس كيفيت اطلاعات به ترتيب از پارسيان، سامان، سينا، پاسارگاد تا اقتصاد نوين طبقه‌بندي كرد.