بررسي وضعيت مولفه هاي گردشگري خلاق در شهر چابهار و نقش آن در توسعه پايدار شهري

در دنياي امروز كه روند گردشگري از شكل انبوه به الگوهاي فردگرايانه تغيير يافته و گردشگران به انعطاف‌پذيري و تجارب معنادار اولويت بيشتري مي‌دهند. تغييرات‌ بنيادين‌ در‌سمت‌ تقاضا‌ و‌عرضة ‌گردشگري،‌ همچنين ‌ايجاد‌ الگوهاي ‌اقتصاد‌ تجربه‌ و ‌اقتصاد‌ دانش ‌ بنيان،‌ در ‌فضاي‌ كلان ‌توسعة‌ اقتصادي،‌ گردشگري ‌را‌به ‌سمت‌وسوي ‌خلاقيت ‌پيش‌برده ‌است؛‌ به ‌طوري ‌ كه،‌ صاحبنظران ‌را‌به‌ اين ‌باور ‌رسانده‌ كه ‌پايداري ‌گردشگري ‌در‌گردشگري ‌خلاق ‌است.‌ هدف اين پژوهش بررسي وضعيت مولفه هاي گردشگري خلاق در شهر چابهار و نقش آن در توسعه پايدار شهري است. پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر شيوه اجرا توصيفي تحليلي است. جامعه آماري پژوهش را همه شهروندان شهر چابهار تشكيل ي‌دهند كه براساس سرشماري عمومي مسكن سال 1395 تعداد 106739 نفر بوده است كه با استفاده از فرمول كوكران تعداد 384 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شده است. جمع آوري داده‌هاي پژوهش با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته جمع آوري شده است. روايي پرسشنامه با استفاده از نظرات اساتيد و كارشناسان مورد تاييد واقع شده است.همچنين جهت بدست آوردن پايايي آن از آلفاي كرونباخ استفاده شده است مقدار آلفاي كرونباخ بدست آمده برابر با 0/80 است كه نشان مي‌دهد پرسشنامه از اعتبار لازم جهت سنجش متغيرهاي تحقيق برخوردار است و عدد مطلوبي است.جهت تجزيه و تحليل يافته‌هاي پژوهش از آزمون تي تك نمونه‌اي، تحليل رگرسيون چند متغيره و ضريب همبستگي پيرسون استفاده شده است. نتايج آزمون تي تك نمونه‌اي نشان داد كه شاخص مالي با ميانگين3/78 بالاتر از ميانگين مطلوب است و شاخص‌هاي گردشگري با ميانگين 2/73، شاخص كسب و كار با ميانگين 2/66 و شاخص يادگيري و رشد با ميانگين 2/67 پايين‌تر از وضعيت مطلوب قرار دارند.نتايج رگرسيون چند متغيره نشان داد كه متغير مالي بيشترين تاثير را با مقداربتاي 0/371 بر توسعه پايدار شهري داشته است و متغير گردشگري با مقدار بتاي 0/132 كم‌ترين تاثير را داشته است.