نقش شهرداري در طراحي معماري سبز محيط هاي شهري با رويكرد ايراني- اسلامي

شهرسازي ايراني - اسلامي به عنوان الگويي غني از شهرسازي، با برخورداري از بنيان هاي فكري و فرهنگي ايراني و اسلامي، امروزه با تأكيد بر اصول دين مبين اسلام ازنظر مفهومي و تأكيد بر ارزش هاي پايدار عرفان ايراني ازنظر معنايي درصدد ساماندهي و بازآفريني فضاهاي شهري است. با پيشرفت سريع تكنولوژي و پيچيده تر شدن زندگي شهري، عدم توجه به روابط منطقي ميان عناصر بصري و كاربردي در معماري و شهرسازي، منجر به بروز آشفتگي بصري، بي هويت شدن فضا، قطع ارتباط عاطفي انسان با فضا و مختل شدن ادراك او از فضا و نهايتا كاهش شاخص هاي سلامت روان و افزايش تنش هاي رواني، اضطراب و افسردگي مي شود. اين در حالي است كه شناخت درست ويژگي هاي روحي و رواني انسان در گروه هاي سني مختلف، جنيسيت و شرايط فيزيكي متفاوت و پاسخگويي صحيح به آنها و اهميت دادن به بعد عاطفي ورواني محيط همزمان با توجه به بعد كاربردي آن، موجب ارتقاء كيفيت سلامت رواني شهروندان مي گردد. بر همين اساس هدف پژوهش حاضر نقش شهرداري در طراحي معماري سبز محيط هاي شهري با رويكرد ايراني - اسلامي با روش توصيفي - تحليلي مي باشد. نتيجه پژوهش نشان مي دهد احيا و باز نمايي هويت اسلامي - ايراني در معماري و منظر شهر،‌ ترويج سبك زندگي ايراني - اسلامي در ميان شهروندان،‌ هويت بخشي و زيباسازي سيما و منظر شهري، ‌ترويج ساختار كالبدي – فضايي فرهنگ ايراني - اسلامي و ارتقاي سرمايه‌هاي فرهنگي و اجتماعي شهروندان از جمله برنامه‌هاي راهبردي است كه شهرداري مي تواند نقش اساسي داشته باشد.