ارزيابي عملكرد مؤلفه‌هاي كيفيت محيط شهري و نقش آن در ارتقاء رضايت شهروندان (مطالعة موردي: شهر يزد)

هم‌زمان با پديدار شدن بحران‌هاي محيطي، كيفيت محيط به‌عنوان بخشي از مفهوم كلي كيفيت زندگي شناخته شد. اين مفهوم به‌عنوان بازتاب همه‌جانبه احساس شخص از سلامتي، شامل همه عواملي كه در رضايتمندي انسان نقش دارند، فرض شده است. مقاله حاضر باهدف ارزيابي عملكرد مؤلفه‌هاي كيفيت محيط شهري و نقش آن در ارتقاء رضايت شهروندان با ارائه يك مدل به‌منظور ارزيابي كيفيت محيط شهري يزد طراحي‌شده است و سعي شده كه با توصيف و تبيين مفهوم كيفيت محيط، مؤلفه تأثيرگذار بر آن و همچنين نحوه سنجش اين مفهوم را در محيط شهر بررسي كند. اين تحقيق ازنظر هدف كاربردي، ازنظر ماهيت و روش، توصيفي از نوع پيمايشي است. براي جمع‌آوري اطلاعات، 400 پرسشنامه (بر اساس فرمول كوكران) به‌صورت تصادفي طبقه‌بندي‌شده در بين ساكنان توزيع‌شده است. روش‌شناسي اين پژوهش بر مبناي روش‌هاي آزمون t تك و دو نمونه‌اي، آزمون واريانس و تحليل عاملي تأييدي استفاده‌شده است. مبناي سنجش كيفيت محيط در شهر يزد، معيار رضايتمندي از مؤلفه‌هاي كيفيت محيط شهري از ديدگاه ساكنين است. بر اساس يافته‌هاي به‌دست‌آمده از پژوهش حاضر، مؤلفه‌هاي كيفيت محيط شهري با توجه به مدل نظري پژوهش كه در پنج سطح طبقه‌بندي‌شده است با توجه به ضرايب استاندارد، در سطح چهارم ويژگي‌هاي خدمات بهداشتي (0/96)، امنيت و روابط اجتماعي (0/92)، خدمات اجتماعي (0/88) و ميزان صدا با ضريب (0/85)، بيشترين تأثير را در مؤلفه‌هاي كيفيت محيط شهري داشته است. در سطح سوم بيشترين تأثير در مؤلفه‌ها، ويژگي‌هاي كاركردي (1/08)، اجتماعي (0/78) و هزينه واحد مسكوني (0/74) بوده و درنهايت در مؤلفه‌هاي سطح دوم كه يكي از اهداف اصلي پژوهش بوده، كيفيت محيط سكونتي با ضريب (0/94)، بيشترين تأثير را در كيفيت محيط شهري يزد داشته است.