بهينه سازي مشبك‌كاري چاه‌هاي نفتي بر اساس تنش‌ ناهمسانگرد و مدل ژئومكانيكي

پس از حفر چاه و براي دستيابي به ماده نفتي از سازند حفاري شده با توجه به اطلاعت موجود و دريافت شده از تصويرگرها، نقاط نت كه احتمال وجود ماده نفتي در آن ها بيشتر از ساير نقاط است، مشخص مي گردد. حال ديواره چاه حفر شده، در نقاط مشخص شده مشبك كاري مي‌شود. مشبك كاري لايه بهره دهي فرآيندي بسيار مهم و تاثير گذار در عمليات تكميل چاه خواهد بود. در واقع مي‌توان گفت كه مشبك كاري كليد اصلي دستيابي به نفت در مخازن هيدروكبري پس از حفر چاه است. در اين پايان نامه ابتدا به معرفي انواع روش هاي مشبك كاري و فرآيند هاي مربوط به تكميل چاه پرداخته شده است. سپس بر اساس داده هاي اوليه مربوط به يكي از سازند هاي جنوب غربي كشور عزيزمان ايران، مدل سازي سه بعدي به وسيله نرم افزار Flac3D جهت مشخص نمودن جهت بهينه مشبك كاري براي دستيابي به توليد بيشتر صورت گرفته است. برنامه استاتيكي – ديناميكي Flac3D آناليز سريع و پيوسته لاگرانژي را به وسيله روش تفاضل محدود يا همان FDM انجام مي‌دهد. نرم افزار مورد استفاده در راستاي اين مدل سازي از مدل رفتاري Strain softening/hardening استفاده شده است. در راه دستيابي به توليد بيشتر ماده نفتي، مقدار توليدي ماسه يا همان Sand production با بررسي زون هاي پلاستيك تشكيل شده و ميزان جابه جايي نقاط مختلف چاه در محيطي با آنيزوتروپي تنش تجزيه و تحليل گرديده است. نتايج نشان مي‌دهد كه بهينه زاويه مشبك كاري در جهت تنش افقي مينيمم يعني همان σ_h بوده و در اين زاويه مقدار جابه جايي ابتدا و انتهاي مناطق شبك كاري شده بسيار كمتر از حالات ديگر بوده است. البته از تاثير چگالي مشبك كاري در يك نقطه نيز نمي‌توان صرف نظر نمود.