تعيين معيارهاي ارزيابي ميزان اكولوژيك بودن توسعه‌هاي سبز شهري (نمونه موردي : كوي سوم شعبان شهر دزفول)

زمينه و هدف: با افزايش جمعيت كره زمين و استفاده روزافزون از وسايل حمل و نقل و سوخت هاي تجديد ناپذير، مشكلات متعددي دامن گير شهرهاي بزرگ جهان شده است كه با تداوم وضع موجود آثار مخربي بر محيط زيست برجاي مي گذارد. ساخت شهرهاي اكولوژيك براي به حداقل رساندن مصرف انرژي، استفاده مجدد از منابع، بازيافت و بازتوليد و افزايش سرانه فضاي سبز كه به بهبود وضعيت زندگي و سلامت ساكنان شهر و اجتماع از طريق يك مديريت و برنامه ريزي شهري يكپارچه كمك مي كند، راه حلي بر  اين مشكل است. روش بررسي: تحقيق حاضر بر اساس ماهيت و روش، توصيفي و تحليلي مي باشد. در اين تحقيق كه در آبان ماه 1395 انجام شده است، نمونه هاي موردي با رويكرد توصيفي، تحليل شده و معيارهاي طراحي در قالب اصول اوليه استخراج شده است. براي سنجش ميزان نزديكي محدوده مورد نظر به محدوده هاي اكولوژيك، چندين نمونه موفق شهر و محله اكولوژيك، بررسي شده و پس از استخراج معيارهاي ارزيابي، به امتيازدهي محدوده مورد نظر (كوي سوم شعبان شهر دزفول) به عنوان يكي از محدوده هايي كه در گسترش از الگوي توسعه سبز تبعيت كرده، پرداخته شده است، پس از آن فرآيند تبديل وزن دهي معيارها به شاخصه هايي كمي در قالب مدل وزني AHP، انجام گرفت و مطابق با نتايج ارزيابي، پيشنهادهايي جهت نزديكي هر چه بيشتر محدوده مورد نظر به محدوده هاي اكولوژيك، ارائه شده است. يافته ها: يافته هاي تحقيق نشان مي دهد كه از ميان معيارهاي شهر اكولوژيك،  كوي سوم شعبان شهر دزفول به ترتيب با 66.6 درصد در زمينه كاربري زمين و حمل ونقل و با 6.25 درصد در زمينه بازيافت زباله به ترتيب بيشترين و كمترين نزديكي به استانداردهاي محدوده هاي اكولوژيكي را داراست. بحث و نتيجه گيري: نتايج نشان مي دهد كوي سوم شعبان شهر دزفول با وجود شكل و اندازه مناسب، سرانه و دسترسي بالا به فضاي سبز، با توجه به برخورداري از ديگر شاخصه هاي شهرهاي اكولوژيكي همچون استفاده از حمل و نقل عمومي،  انرژي هاي تجديدپذير و مديريت منابع آب مي تواند در تبديل شدن اين محدوده به يك محدوده اكولوژيك موثر باشد.