تحليل مفاهيم آلودگي و خسارت در حقوق بين الملل محيط زيست

با توجه به گسترش مخاطرات زيست محيطي در جهان و عدم كارايي حقوق بين الملل محيط زيست در جلوگيري از ورود خسارات زيست محيطي، يكي از دغدغه هاي اساسي براي جبران خسارت زيست محيطي، تدوين شاخص هاي خسارت زيست محيطي است. با وجود اين خسارت هاي فرامرزي زيست محيطي به طور مداوم رخ مي دهند و مسايل مربوط به مسووليت و معاهدات را به وجود مي آورند. با توجه به ماده 38 اساس نامه ديوان بين المللي دادگستري، معاهدات بين المللي يكي از مهم ترين منابع حقوق بين الملل به شمار مي آيد و  با عنايت به اين كه تصويب بيش از يك هزار معاهده و قرارداد دو يا چند جانبه در حقوق بين الملل محيط زيست و معاهدات بين المللي نقش مهمي در توسعه محتوايي و ماهوي اين رشته حقوقي داشته است، اين پژوهش با رويكردي توصيفي تحليلي در تلاش است تا با بررسي و تحليل معاهدات بين المللي زيست محيطي امكان تدوين شاخص هاي خسارت زيست محيطي را بيان نمايد. تدوين شاخص هاي خسارت زيست محيطي، علاوه بر جلوگيري و پيش گيري از وقوع آلودگي هاي زيست محيطي، به احراز مسووليت بين المللي دولت ها در وقوع خسارات زيست محيطي كمك شاياني مي نمايد، لذا بررسي و تحليل امكان تدوين شاخص هاي خسارات زيست محيطي در معاهدات بين المللي براي اثبات مسووليت بين المللي دولت ها ضروري و اجتناب ناپذير است.