بررسي بيوراكتورهاي غشايي نوين در تجزيه بيولوژيكي شيرابه مراكز دفن پسماند شهري

زمينه و هدف: در اين مقاله، به تنوير و بررسي بيوراكتورهاي غشايي (MBR) مورد استفاده در مراكز دفن پسماندهاي شهري پرداخته شده است. از آن جا كه امروزه ميزان توليد سرانه زباله در حال افزايش بوده و به علت عدم توازن بين حجم زباله هاي توليدي و بازيافتي در اكثر مناطق جهان، نحوه مديريت و جمع آوري پسماندها چالش برانگيز بوده، لذا روش دفن بهداشتي زباله هاي توليدي، بهترين روش كاربردي در اكثر كشورها مي باشد. در اين راستا، كنترل و مديريت شيرابه هاي توليدي در مراكز دفن پسماند به جهت جلوگيري از آب هاي زيرزميني و خاك امري لازم و ضروري است. روش بررسي: در اين تحقيق، به بررسي مطالعات صورت گرفته بر روي تعدادي از جديدترين بيوراكتورهاي غشايي كاربردي در مراكز دفن پسماند شهري بزرگ، مزايا و معايب هريك از اين روش ها و موارد كاربرد آن ها پرداخته شده است. به همين منظور، مقالات و پژوهش هاي اخير در حوزه تجزيه بيولوژيكي شيرابه ها مورد مطالعه و بررسي قرار گرفتند. يافته ها: از ميان روش هاي مختلف تصفيه بيولوژيكي، سيستم مركب به عنوان يكي از موثرترين و توان مندترين روش تصفيه و تجزيه بيولوژيكي پساب ها مورد ارزيابي قرار مي گيرد و در انتها نيز دو مدل پايلوت هوازي به منظور جلوگيري از رسوب گذاري غشاها جهت نمايش عملكرد كربن دانه اي فعال مقايسه شده است. هم چنين، ميزان پاك سازي پارامترهاي مهم آلاينده پساب ها نظير COD و NH3N  در حضور كربن دانه اي فعال بررسي شدند. بحث و نتيجه گيري: به منظور تصفيه شيرابه هاي مراكز دفن پسماند شهري، روش هاي مختلفي استفاده مي گردد كه هريك داراي نقاط قوت و ضعف هستند. با بررسي و امكان سنجي سايت دفن زباله هاي شهري، مي توان بهينه ترين و موثرترين روش را از نظر عملكرد و هزينه را براساس نياز انتخاب نمود.