تدوين راهبردهاي ارتقاء كيفيت فضاهاي عمومي ميدان امام حسين و پياده راه 17 شهريور با تاكيد بر رويكرد حكمروايي نوآورانه شهري

زمينه و هدف: يكي از مهمترين عوامل تاثيرگذار بر محيط شهري، فضاهاي عمومي شهر است. توجه توامان به بعد فيزيكي و بعد اجتماعي فضاهاي عمومي شهري موجب افزايش كيفيت زندگي شهروندان و بهبود شرايط و مشكلات مي گردد. دستيابي به چنين فضايي به دليل دشواري هاي موجود نياز به نوعي رويكرد دارد كه روابط مختلف را به طور موثر تعريف كرده و از سرمايه هاي اجتماعي و منابع به شكل صحيحي استفاده نمايد. هدف اصلي اين پژوهش، دستيابي به عوامل كيفيت فضاهاي عمومي شهري با تاكيد بر رويكرد حكمروايي نوآورانه شهري و يافتن استراتژي هاي مناسب در جهت افزايش كيفيت فضاهاي عمومي مي باشد.روش بررسي: در اين پژوهش، وضعيت محدوده با كمك پرسشنامه اي منطبق بر شاخص هاي تحقيق بررسي شده است. جامعه آماري اين تحقيق ساكنين و كسبه در محدوده ميدان امام حسين و پياده راه 17 شهريور هستند و قلمرو زماني پژوهش دي ماه 97 مي باشد. جهت جمع بندي و تدوين استراتژي هاي مورد نياز از تكنيك سوات استفاده شده است و در نهايت به كمك روش ANP (فرآيند تحليل شبكه اي)، شاخص هاي محدوده در ارتباط با سوات مورد بررسي قرار گرفته و بهترين استراتژي جهت به كارگيري تعيين گشته است.يافته ها: در اين مطالعه، عوامل كيفيت فضاهاي عمومي با تاكيد بر رويكرد حكمروايي نوآورانه شهري با بررسي محدوده مورد مطالعه شناسايي شده و زيرمجموعه چهار شاخص كيفيت محيط فيزيكي، كيفيت محيط اجتماعي، كيفيت محيط اقتصادي و كيفيت حمل و نقل و ارتباطات دسته بندي شد. پس از بررسي محدوده با استفاده از پرسشنامه، استراتژي هاي مورد نياز با كمك تكنيك سوات استخراج شد و اولويت بندي آنان با كمك تكنيك ANP انجام گرفت. بحث و نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه ابتدا با تاكيد بر رويكرد حكمروايي نوآورانه شهري، شاخص هاي كيفيت فضاهاي عمومي را مشخص نمود. در ادامه راهبردهاي مناسب جهت افزايش كيفيت اين فضاها استخراج شدند. با استفاده از فرآيند ANP  مشخص گشت كه استراتژي هاي WO با ضريب اهميت 0.378 مناسب ترين استراتژي جهت به كارگيري مي باشد. پس از آن به ترتيب استراتژي هاي WT با 0.238، SO با 0.192 و ST با 0.178 استراتژي هاي مناسب مي باشند.