رتبه‌بندي شاخص‌هاي استقرار مديريت زنجيره تأمين سبز در صنعت سلولزي با استفاده از روش تركيبي EDAS-SEM

زمينه و هدف: صنايع سلولزي ارتباط تنگاتنگي با جنگل ها و منابع طبيعي دارند و از طرف ديگر، مواد شيميايي مورد استفاده در آن ها گاهي به طبيعت منتقل مي شوند. از اين‌رو مي توانند به دوگونه محيط زيست را تحت تاثير قرار دهند و لذا نياز مبرمي به مديريت با رويكرد سبز به ويژه در زمينه زنجيره تامين دارند. نيل به اين مهم از طريق يافتن موثرترين عوامل پياده سازي مديريت زنجيره تامين سبز در اين صنعت امكان پذير است، كه اين كار در اين تحقيق انجام پذيرفته است. در تحقيقات مشابه قبلي غالباً وزن عوامل يكسان در نظر گرفته شده است و به‌علاوه، هنگام جمع آوري داده، وزن مصاحبه شوندگان نيز يكسان تلقي گرديده است. در اين مقاله با بكارگيري روش هاي EDASSEM هر دو مشكل رفع گرديده و رتبه بندي معتبرتري درباره عوامل تشكيل دهنده مديريت زنجيره تامين سبز در صنايع سلولزي ارائه شده است. اين مطالعه با هدف ارائه مدل مديريت زنجيره تامين سبز در صنعت سلولزي، شامل عوامل شفاف و وزن هاي دقيق انجام شده است به نحوي كه با استفاده از آن هم بتوان عملكرد مديران را در اين حوزه اندازه گيري كرد و هم موثرترين عوامل را براي ارتقا در آينده به مديران پيشنهاد داد.روش بررسي: اين پژوهش در نحوه جمع آوري داده ها كيفي و پيمايشي و در پردازش آن ها كمّي است. از لحاظ هدف كاربردي و از لحاظ روش، آميخته است. روش مدل سازي و تحليل عبارتند از آنتروپي، EDAS,SEM. جامعه آماري 63 نفر مديران صنايع توليد محصولات سلولزي قم است كه پرسشنامه در سال 1398 براي همگي آن ها ارسال گرديد و 55 مورد تكميل شد. لذا روش نمونه گيري، نمونه در دسترس است. ابزار جمع آوري داده ها، پرسشنامه و ابزار تحليل داده ها، تحليل عاملي تاييدي با رويكرد حداقل مربعات جزئي و نرم افزار SmartPLS3 است. براي محاسبات مربوط به آنتروپي و ايداس از Excel استفاده شد.يافته ها: مهم ترين شاخص هاي عملكرد زنجيره تأمين سبز در صنايع محصولات سلولزي قم عبارتند از انتخاب تأمين كنندگان با معيارهاي زيست محيطي، تعيين الزامات زيست محيطي براي خريد اقلام و مميزي انطباق با مقررات زيست­محيطي. همچنين وزن مديران با در نظر گرفتن ويژگي هاي نخبگي، با يكديگر متفاوت است. اين يافته ها براي ساير صنايع سلولزي قابل تعميم است.بحث و نتيجه گيري: مدل ارائه شده مي تواند براي آينده اي بهتر در مديريت زنجيره تامين سبز صنايع سلولزي از طريق ارزيابي عملكرد مديران در رده هاي ارشد و مياني در سطوح سازماني و واحد، مورد استفاده قرار گيرد. همچنين براي شناسايي مهم ترين فاكتورها در هر سطح و تخصيص منابع آتي سازمان به آن ها نيز مي­توان از دستاوردهاي اين تحقيق بهره برداري نمود.