مدل ‌سازي رفتار روستائيان در مواجهه ادارك ريسك خشكسالي درياچه اروميه (مطالعه موردي: سكونتگاه‌هاي روستايي شهرستان بناب)

زمينه و هدف: درك خطر منجر به تنظيم رفتارهاي عملي جهت مقابله با آن مي شود. هدف اين پژوهش تحليل رفتارهاي تجربي روستائيان شهرستان بناب به‌منظور ادراك ريسك خشك‌سالي درياچه اروميه است. براي اين منظور تلفيقي از رويكردهاي فردي و اجتماعي بكار گرفته شد.روش بررسي: پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصيفي - تحليلي است. جامعه آماري پژوهش ساكنين بالاي 15 سال در 29 روستاي شهرستان بناب است كه برابر 23653 نفر هستند. با استفاده از روش كوكران و به روش تصادفي ساده، 380 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب گرديد. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش، پرسشنامه است. تجزيه‌وتحليل داده ها با استفاده  از نرم‌افزار SPSSو آزمون هاي رگرسيون چندمتغيره و تحليل مسير صورت گرفت. يافته‌ها: نتايج تحليل مسير بر روي متغير وابسته نشان داد كه محصول مقاوم به خشك‌سالي، دانش و مهارت، درآمد، سن، طول مدت اقامت، شركت در برنامه هاي آموزشي و نوسازي كانال‌هاي آبياري بر رفتارهاي عملي كاهش ريسك خشك‌سالي اثر مستقيم دارند. همچنين نتايج تحليل مسير بر روي متغير وابسته قصد انجام رفتارهاي كاهش ريسك در آينده، نشان داد متغيرهاي كشت محصولات مقاوم به خشك‌سالي، خودكارآمدي، سن، سطح تحصيلات، اعتماد، تجربه قبلي و مسئوليت‌پذيري داراي اثر مثبت و متغيرهاي تعصبات خوش‌بينانه، درآمد و سن بر متغير ادراك ريسك اثر‌ منفي داشته‌اند. هم چنين اثرات غيرمستقيم از طريق دو متغير باورها و درآمد بر روي روي متغير قصد و نيت كاهش خطر ريسك خشك‌سالي اثرگذار هستند..بحث و نتيجه گيري: بنا بر نتايج يافته هاي پژوهش، مي توان گفت كه عليرغم درك خطر خشك‌سالي توسط روستائيان، هنوز اين درك به صورت عملي رفتار روستائيان را تغيير نداده است.