بررسي روش‌هاي طراحي الگوي بهينه چال‌ زني و آتش ‌كاري تونل در برش‌هاي موازي تحت تاثير تغييرات شاخص‌هاي اقتصادي طرح

در اين تحقيق به منظور مقايسه الگوهاي چال زني و آتش كاري در تونل از دو پارامتر خرج ويژه و حفاري ويژه استفاده شده است. براي خرج گذاري چال‌هاي جانمايي شده بر روي سطح مقطع تونل‌ها از دو ماده منفجره آنفو و امولايت به منظور پيشروي سه متري استفاده شد. در مجموع تعداد 88 طرح بدون استفاده از نرم افزارهاي طراحي براي سه نوع سنگ آهك، ماسه سنگ و مارن آماده شد. در حالت كلي از جنبه مقايسه مقادير مشخصه‌ها، نتايج نشان داده است كه مقدار تغييرات حفاري ويژه(m/m^3 ) و خرج ويژه(Kg/m^3 ) با توجه به مساحت سطح مقطع‌هاي انتخاب شده (19 تا 150 مترمربع) براي روش انتقال انرژي در بازه تغييرات عددي 0/5 تا 2/5 قرار مي‌گيرد. همچنين براي اين روش تعداد چال‌هاي جانمايي شده نيز از 40 تا 130 عدد بوده است. مقدار تغييرات حفاري ويژه براي روش نروژي از 1تا 2/5 متر بر مترمكعب و مقدار خرج ويژه از 1/2 تا 2/5 كيلوگرم بر مترمكعب بوده است. همچنين در روش سوئدي بازه تغييرات حفاري ويژه از 0/7 تا 2 متر بر مترمكعب و براي خرج ويژه تغييرات از 0/75 تا 1/5 كيلوگرم بر مترمكعب بوده است. تغييرات تعداد چال براي دو روش نروژي و سوئدي نزديك به هم از 30 تا 170عدد بدست آمده است. علاوه بر مطالب بيان شده، مقدار گلگذاري چال‌ها در بخش‌هاي مختلف سينه كار تونل براي روش سوئدي كمتر از روش نروژي و روش انتقال انرژي است.