بررسي اثرات آلودگي نوري بر چرخه استروس و تغييرات ساختاري-هورموني غدد تيروئيد و فوق كليه در موش صحرايي ماده نژاد ويستار

زمينه و هدف: آلودگي نوري موجب تغييرات ساختاري و عملكردي در بسياري از اندام‌‌ها به ويژه اندام‌هاي داراي فعاليت چرخه‌اي مي‌شود. تحقيقات در زمينه تاثير نور مصنوعي و آلودگي نوري بر چرخه جنسي و ميزان باروري جنس مونث محدود است. در اين مطالعه، اثرات آلودگي نوري بر چرخه ‌جنسي و ويژگي ساختاري-هورموني غدد تيروئيد و فوق‌كليه در موش صحرايي ماده بررسي شده است. روش‌ ها: 21 سر موش‌ صحرايي ماده‌ با چرخه‌ جنسي منظم به سه گروه كنترل (12ساعت روشنايي/12 ساعت تاريكي)، تجربي1 (16ساعت روشنايي/ 8 ساعت تاريكي) و تجربي2 (20 ساعت روشنايي/4 ساعت تاريكي) تقسيم شدند. موش ها به مدت 47 روز در معرض نور قرار گرفتند و به ‌طور روزانه بررسي سيتولوژيكي اسمير واژينال انجام شد. سپس موش‌ها در معرض جنس نر قرار داده شدند. بعد از مشاهده پلاك واژني و تاييد حاملگي، موش‌هاي باردار تا روز 19 بارداري در شرايط نوري قرار داده شدند. در اين روز تحت بيهوشي عميق از موش ها خون‌گيري شد و سطوح سرمي هورمون‌هاي T4، هورمون محرك تيروئيد و كورتيزول اندازه‌ گيري گرديد. سپس غدد تيروئيد و فوق كليه آن ها را جدا نموده و مورد بررسي مورفولوژيك قرار گرفتند. يافته ‌ها: در گروه‌هاي تجربي 1 و 2 چرخه جنسي بي‌نظم شد و تقريبا در اغلب موش‌ها در مرحله استروس باقي ماند. درگروه‌هاي تجربي در مقايسه با گروه كنترل، اندازه فوليكول‌هاي تيروئيدي كاهش و ميانگين سطح هورمون 4T به طور معنا‌داري افزايش يافت (0/05 p). ميزان سرمي هورمون محرك تيروئيد و كورتيزول تغييري نشان نداد اما ضخامت ناحيه فاسيكوله در غده فوق ‌كليه به ‌طور معناداري افزايش يافت (0/05 p). نتيجه ‌گيري: غدد تيروئيد و فوق ‌كليه موش صحرايي به آلودگي نوري حساس بوده و عملكرد آن ها دستخوش تغيير مي ‌گردد.