طراحي مدل اندازه گيري توانمند سازي مربيان كشتي

توانمندسازي يكي از نويد بخش‌ترين مفاهيم دنياي امروز بوده و به موضوعي مهم بدل گشته است. هدف تحقيق حاضر طراحي مدل اندازه‌گيري توانمندسازي مربيان كشتي بود. پژوهش حاضر به روش آميخته (كيفي كمي) بود. در بخش كيفي شامل مديران ورزش كشتي (سابق و فعلي)، رئيس فدراسيون و معاونين، دبير فدراسيون و مربيان و پيشكسوتان كشتي و در بخش كمي شامل مربيان و كشتي‌گيران درجه 2 به بالا ايران بود. نمونه‌ي بخش كيفي 10 نفر و در بخش كمي شامل 300 نفر از مربيان و كشتي‌گيران درجه 2 به بالا بوده كه به روش نمونه در دسترس انتخاب شده‌اند. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق‌ساخته بود. داده‌ها به كمك دو نرم‌افزار SPSS و AMOS مورد تجزيه تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد كه مدل توانمندسازي مربيان كشتي از 4 مؤلفه اصلي شامل عوامل فردي، محيطي، سازماني و مديريتي و 9 زير عامل احساس كارآمدي، خوداثربخشي، وضعيت اقتصادي، حمايت ادراك شده، ساختار سازماني، چشم‌انداز سازماني، كيفيت آموزش، رشد اطلاعاتي و سبك مديريتي، شناسايي و استخراج گرديد. مدل به‌دست آمده بر اساس شاخص‌هاي برازش تأييد شده براي نيل به توانمندسازي هرچه بيشتر مربيان مي‌تواند مفيد واقع گردد. مربيان كشتي مي‌بايست تحت مراقبت‌ها و مشاوره‌هاي روانشناختي قرار گرفته و همچنين از مشاوران متخصص در كنار مربيان كشتي استفاده گردد. از سوي ديگر رفع نيازهاي مادي و ارتقاء موقعيت اقتصادي مربيان كشتي از طريق افزايش دستمزد، پرداخت وام‌هاي كم بهره، مشوق‌هاي مالي و ... از اهميت بالايي برخوردار است.