تحليل رابطه غيرخطي فساد و امنيت اقصادي در ايران

فساد و امنيت اقصادي از مهم‌ترين مسائل روز اقتصاد ايران مي‌ باشد. در ادبيات اقتصادي، فساد اقتصادي هم مي‌تواند باعث تسهيل بروكراسي و كسب و كار، همچون روغني در بين چرخ دنده‌هاي سخت ماشين اقتصادي عمل كند و هم مي تواند با افزايش هزينه مبادله و ريسك باعث كاهش عملكرد و امنيت اقتصادي گردد. لذا در اين مطالعه تحليل رابطه غيرخطي فساد اقتصادي و امنيت اقصادي در ايران طي دوره زماني 1357تا 1397 با استفاده از روش رگرسيون آستانه‌اي انجام مي شود. اين پژوهش از نظر هدف كاربردي و از نظر نوع و روش پژوهش توصيفي همبستگي است. نتايج تخمين مدل پژوهشي نشان مي دهد كه حد آستانه اي اندازه فساد 0.45مي باشد. نتايج آزمون خطي بودن هانسن با روش بوت استرپ نيز معنا داري حد آستانه را تأييد مي‌كند. مفهوم اين حد آستانه آن است كه در دولت با شاخص كنترل فساد كمتر از 0.45، افزايش اندازه كنترل فساد اثر معنادار و منفي بر امنيت اقصادي دارد، اما در دولت با شاخص كنترل فساد بزرگتر، كنترل فساد اثري مثبت بر امنيت اقصادي دارد. به بيان ديگر رابطه غيرخطي فساد اقتصادي و امنيت اقصادي كشور ايران تاييد مي شود و حاكي از رابطه بلندمدت كنترل فساد و امنيت اقتصادي در ايران مي باشد.