تأثير مكمل‌‌هاي آبياري آبيار و آبسار بر خصوصيات مورفولوژيكي گونه Atriplex canescens در شرايط گلخانه‌‌اي

امروزه بحث افزايش كارايي و بهره‌‌وري آب در مناطق خشك از اهميت ويژه اي برخوردار شده است. در همين راستا، مكمل هاي آبياريِ آبيار و آبسار با هدف كاهش نياز آبي و دور آبياري گياهان در اين مناطق معرفي شده است. اگرچه چندين مطالعه در خصوص اثر استفاده از اين مكمل‌ها بر مقدار و دور آبياري و خصوصيات خاك عرصه‌‌هاي كشت، انجام گرفته است اما بررسي اثر اين مكمل‌‌ها، بر صفات ‌‌گياهي، كم‌تر مورد توجه قرار گرفته است. از اين‌رو پژوهش حاضر، با هدف بررسي تاثير غلظت‌‌هاي مختلف مكمل‌‌هاي آبياري آبيار و آبسار بر صفات‌‌ گياهي گونه Atriplex canescens در قالب طرح كاملاً‌ تصادفي با سه تيمار و چهار تكرار با غلظت‌‌هاي 1:1000، 1:2500 و 1:5000، براي يك دوره پنج‌‌ماهه در شرايط گلخانه‌‌اي، انجام گرفت. براي اين منظور، صفات‌‌‌ ساختاري و بيوماس اندام ‌‌‌‌هوايي و زيرين پايه‌‌هاي A.canescens، در تيمارهاي مختلف اندازه‌‌گيري شد. نتايج نشان داد اثر مكمل‌‌ها بر طول ريشه‌‌ و وزن‌‌ تر و خشك گياه، معنادار نبود ولي بر عرض ريشه اثر معنادار و افزايشي (در سطح پنج درصد) داشت. اثر مكمل‌‌ها بر طول، وزن‌‌تر و خشك اندام‌‌ هوايي، معنادار و افزايشي بود ولي بر افزايش ارتفاع اندام‌‌ هوايي، در سطح پنج درصد اثر كاهشي داشت. در مجموع، افزايش غلظت مكمل‌‌ها، تاثير منفي در صفات ساختاري و زي‌تودة اندام‌‌ هوايي و زيرين گونه A.canescens نشان داد. از اين‌رو، استفاده از مكمل‌‌هاي آبياري آبيار و آبسار با غلظت‌‌هاي كم (1:1000 و 1:2500)، براي بهبود صفات‌‌ ساختاري و زي‌تودة نشاءهاي A.canescens، در شرايط گلخانه‌‌اي و قبل از انتقال آن‌ها به عرصه ‌‌طبيعي توصيه مي‌‌شود.