ايمونوتراپي و داروهاي ضد قارچي براي درمان كانديديازيس: دستاوردها و چالش‌ها

كانديدا آلبيكنس شايع‌ترين عامل كانديديازيس مهاجم بوده ولي در سال‌هاي اخير بروز عفونت‌هاي ناشي از گونه‌هاي ديگري همچون كانديدا كروزه‌اي، كانديدا گلابراتا، كانديدا تروپيكاليس، كانديدا پاراپسيلوزيس و كانديدا لوزيتانيا رو به افزايش است. در دهه اخير روش‌هاي درماني كانديديازيس مهاجم به طور كلي تغيير كرده است و يك درمان موفقيت‫آميز وابسته به شروع به موقع درمان، انتخاب داروي موثر و عدم مقاومت قارچ به آن داروي خاص مي‌باشد. از طرف ديگر مصرف گسترده داروهاي تضيعف كننده سيستم ايمني و همچنين پيوند عضو همگي سبب ايجاد مشكلات وسيعي در درمان كانديديازيس مهاجم شده‌اند. اين مشاهدات دركنار هم يك مبناي منطقي براي توسعه فوري روش‌هاي جديد ايمونوتراپي را براي تقويت درمان ضد قارچي در ميزبان با ايمني مشكل دار، برجسته مي‌كند. دهه گذشته شاهد پيشرفت‌هاي بزرگي در درك ما نسبت به ايمنوبيولوژي قارچ‌ها بوده است كه موجب ايجاد تعدادي از روش‌هاي جديد ايمونوتراپي مولكولي و سلولي براي عفونت‌هاي قارچي مهاجم شده است. بنابراين هدف از اين مطالعه مرور كلي بر داروهاي ضدقارچي متداول و جديد در درمان كانديديازيس مهاجم و مطرح كردن نقش ايمونوتراپي در پيشگيري و كنترل بهتر بيماري مي باشد