مقايسه اي بر سنسورهاي الكتروشيميايي آنزيمي و غيرآنزيمي گلوكز بر اساس مرور مقالات

زمينه و هدف: ديابت بيماري است كه براي كنترل عوارض آن نياز به پايش مداوم سطح گلوكز خون دارد. در حال حاضر اندازه گيري گلوكز خون با استفاده از دستگاه هاي پرتابل صورت مي گيرد كه غالب الكترودهاي اين دستگاه ها با استفاده از آنزيم گلوكز اكسيداز كار مي كند. به دليل قيمت بالاي آنزيم و ناپايداري آن استفاده از سنسورهاي الكتروشيميايي غيرآنزيمي مي تواند كمك شاياني به پيدايش دستگاه هاي نسل جديد كند. روش كار: در اين مطالعه از پايگاه‫هاي Elsevier، Scopus، Science Direct و PubMed كليدواژه ‫هاي اندازه گيري گلوكز، سنسورهاي الكتروشيميايي غيرآنزيمي در بازه زماني 1962 تا 2020 جستجوگرديد و مطالعه شدند. يافته ها: در اين مقاله مروري، ابتدا به نسل‫هاي مختلف سنسورهاي گلوكز و نحوه ساخت آنها اشاره شده است و انواع مواد بكار رفته در تهيه سنسورهاي بر پايه آنزيم مورد بحث قرار گرفته است. در ادامه، به پيشرفت هاي حاصل در زمينه ساخت سنسورهاي غيرآنزيمي اشاره شده و مزايا و چالش‫هاي موجود در زمينه اين نوع از حسگرهاي گلوكز مورد بحث و بررسي قرار گرفته است. از جمله مواد بكار رفته در تهيه سنسور الكتروشيميايي غير آنزيمي گلوكز مي توان به پلاتين، مس، آلياژ هاي پلاتين، نانومواد طلا و پلاتين و پليمرهاي قالب مولكولي اشاره كرد. مشكل عمده اين تركيبات مربوط به عدم گزينش پذيري اين تركيبات و سيگنال ضعيف آنها به علت مداخله گونه هاي مزاحم است. به هرحال، براي حل اين مشكل استفاده از پليمرهاي قالب مولكولي گزينه مناسبي به نظر مي‫رسد.نتيجه گيري: سنسورهاي الكتروشيميايي غيرآنزيمي گلوكز از مزيت پايداري بالا و قيمت پايين برخوردار هستند و با اندازه گيري ميزان گلوكز در مايعات بيولوژيكي مي توانند به كنترل ديابت كمك شاياني كنند. پيشرفت در علم نانو و فناوري نانو و پليمرهاي قالب مولكولي امكان توليد نانومواد جديدي را براي ايجاد سيستم‫هاي فاقد آنزيم براي تشخيص گلوكز فراهم كرده است ولي مطالعات متعددي نياز است تا اين سنسورها وارد بازار مصرف شوند.