بررسي روابط ساختاري اضطراب بيماري كوويد-19 بر اساس انعطاف‫پذيري شناختي با نقش ميانجي حمايت اجتماعي ادراك‫شده در دانشجويان

زمينه و هدف: اضطراب بيماري كوويد-19 تهديدي براي سلامت روان دانشجويان محسوب مي شود و شناسايي عوامل روان شناختي مؤثر بر آن اهميت خاصي دارد. پژوهش حاضر با هدف آزمون بررسي روابط ساختاري اضطراب بيماري كوويد-19 بر اساس انعطاف پذيري شناختي با نقش ميانجي حمايت اجتماعي ادراك شده در دانشجويان انجام شد.روش كار: در اين تحقيق توصيفي- همبستگي بر اساس قاعده كامري و لي، تعداد 322 نفر از دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي تهران مركز از طريق روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي بصورت آنلاين انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه هاي اضطراب كرونا ويروس، پرسشنامه انعطاف پذيري شناختي و پرسشنامه حمايت اجتماعي ادراك شده استفاده شد. تحليل داده ها با استفاده از مدل سازي معادلات ساختاري و بوسيله نرم افزارهاي آماريspss27 و AMOS24 انجام شد.يافته ها: مدل كلي پژوهش با داده هاي تجربي برازش داشت (0/056=RMSEA). بين انعطاف پذيري شناختي (0/001=p، 0/262-=β) و حمايت اجتماعي (β-0/516,P=0/001) با اضطراب بيماري كوويد-19 ارتباط منفي و معناداري مشاهده شد. با استفاده از روش بوت استراپ، نقش ميانجي حمايت اجتماعي بين انعطاف پذيري شناختي با اضطراب بيماري تاييد شد .(0/338-،p=0/008)نتيجه گيري: با توجه به ارتباط معكوس بين ميزان اضطراب ناشي از همه‌گيري كوويد-19 و انعطاف‫پذيري شناختي و تاييد نقش ميانجي حمايت اجتماعي در دانشجويان، به ‌نظر مي‌رسد بهبود انعطاف پذيري روان شناختي و وجود تمهيدات حمايتي از طرف خانواده و اطرافيان در زمان همه‌گيري كرونا ويروس ضروري باشد.