آسيب‌ها و چالش‌هاي امنيتي‌سازي مسائل داخلي؛ مطالعه موردي شبكه‌هاي اجتماعي مجازي

نظريه امنيتي‌سازي يكي از پركاربرد‌ترين و بحث‌برانگيزترين نظريه‏هاي امنيتي معاصر است كه توسط پژوهش‏گران در تبيين پديده‌ها و اقدامات مختلف امنيتي به‏كار گرفته شده است. اين مقاله درصدد كاربرد و پياده‌سازي اين نظريه در حوزه ناديده ‏گرفته ‏شده و كمتر كارشدۀ امنيت داخلي با بررسي موردي آسيب‌شناسي امنيتي‌سازي شبكه‌هاي اجتماعي مجازي در جمهوري اسلامي ايران بر اساس روش پژوهش كتابخانه‏اي اسنادي است. نويسنده ضمن اذعان به سخت‌تربودن امنيتي‌سازي مسائل داخلي نسبت به مسائل خارجي، معتقد است كه مواردي نظير تعدد بازيگران تصميم‌گير و ابهام در صلاحيت بازيگر امنيتي‌ساز، چارچوب‌بندي و تصويرسازي نامناسب از تهديد، بي‏توجهي يا كم‏توجهي به ويژگي‌هاي بافت اجتماعي و تنوع مخاطبان، سياست‏گذاري نامناسب و غيرامنيتي‏نكردن به‏موقع از مهم‌ترين عواملي بوده كه امنيتي‌سازي شبكه‌هاي اجتماعي مجازي را در جمهوري اسلامي ايران با چالش مواجه كرده است.