آزمون فرضيۀ هم‌گرايي مالي و برآورد سرعت هم‌گرايي در كشورهاي منتخب (رويكرد گشتاورهاي تعميم‌يافته)

فرضيه هم‌گرايي مالي، به‌عنوان يكي از نتايج حاصل شده از مدل‌هاي رشد اقتصادي نئوكلاسيك، تأكيد بر روند كاهش شكاف مالي بين كشورها دارد و در اين بين، سرعت اين هم‌گرايي هم، از اهميت ويژه‌اي برخوردار است. براين‌اساس،  هدف اصلي اين تحقيق بررسي آزمون فرضيه هم‌گرايي مالي و برآورد سرعت هم‌گرايي، با استفاده از تكنيك پانل پويا  در كشورهاي منتخب (به تفكيك كشورهاي توسعه‌يافته (38 كشور) و درحال‌توسعه (34 كشور)) مبتني بر روش گشتاورهاي تعميم‎يافته (GMM) طي دورۀ زماني 2020-1992 مي‌‎باشد. نتايج يافته‌ها، باتوجه‌به دو مدل، نسبت اعتبارات داخلي به بخش خصوصي (درصدي از GDP) و نسبت حجم پول در گردش به توليد ناخالص داخلي در كل نمونه و گروه كشورهاي درحال‌توسعه و توسعه‌يافته، نشان‌دهندۀ هم‌گرايي مالي در اين كشورها است. همچنين، سرعت هم‌گرايي در مدل اول، در كشورهاي درحال‌توسعه، نسبت به كشورهاي توسعه‌يافته بي‎شتر است. بااين‌حال، اين سرعت در شاخص دوم تعميق مالي (شاخص نسبت حجم پول در گردش به توليد ناخالص داخلي) به نسبت بيشتر است و در هر دوره به ميزان بيشتري از عدم تعادل كوتاه مدت، جهت دستيابي به تعادل بلندمدت تعديل مي‌‎گردد.