كاربست نظريه نيومارك در انتقال واحد فرهنگ در ترجمه رمان عربي

پژوهش حاضر با تكيه بر چارچوب نظري نيومارك، كيفيت انتقال واحد فرهنگ و عملكرد مترجمان را در ترجمه رمان‌هاي ميرامار، زقاق المدق و ثرثره فوق النيل از نجيب محفوظ، موسم الهجرة الي الشمال و عرس الزين از الطيب صالح و دروز بلغراد از ربيع جابر، مورد واكاوي قرار داده است تا ميزان تطابق ترجمه‌ را با مؤلفه‌هاي اين نظريه بسنجد. پس از بررسي و تطابق متن اصلي و ترجمه فارسي بر پايه نظريه نيومارك، مشخص‌ شد كه در ترجمه اين رمان‌ها شيوه‌هاي انتقال، بومي‌سازي و معادل فرهنگي بيشترين كاربرد را در انتقال واحد فرهنگ داشته است و مترجمان بيشتر به فرهنگ مقصد نظر داشته و در برخي از موارد در انتقال مقوله‌هاي فرهنگي موفق نبوده‌اند. بسياري از مقوله‌هاي فرهنگي شامل نام غذا، لباس، آثار باستاني، نهادها و سازمان ها، آداب و رسوم و... بدون ارائه توضيحي در پانوشت، فقط به فرهنگ مقصد انتقال داده شده و خواننده را براي درك آن به زحمت انداخته‌ كه از نقاط ضعف اين ترجمه‌ها است.