رابطه علّي ادراك سبك‌‌‌هاي فرزندپروري و جهت‌گيري‌ مذهبي با ميانجي‌گري كاركرد سبك‌‌‌هاي تفكر دانشجويان دختر

پژوهش حاضر باهدف بررسي رابطه علّي سبك‌‌‌هاي فرزندپروري و جهت‌گيري‌ مذهبي با ميانجي‌‌گري سبك‌‌‌هاي تفكر به‌روش غيرآزمايشي از نوع همبستگي انجام شد. ‌‌جامعه آماري شامل تمام دانشجويان دختر مقطع كارشناسي دانشگاه فردوسي مشهد بود كه با روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي تعداد 250 نفر از ايشان براي گروه نمونه انتخاب شدند. اطلاعات پژوهش بااستفاده از پرسش‌نامه‌‌‌هاي سبك‌‌‌هاي فرزندپروري بامريند، جهت‌گيري مذهبي آلپورت و فيگن و سبك‌‌‌هاي تفكر استرنبرگ و واگنر جمع‌آوري شد. نتايج نشان‌دهنده برازش مناسب آزمون مدل باتوجه به شاخص‌‌‌هاي برازندگي بود و نتايج آزمون بوت استراپ براي مسير سبك فرزندپروري مقتدرانه به مذهب دروني از طريق ميانجي‌گري سبك تفكر قضايي معني‌دار بود. همچنين نتايج نشان داد كه سبك فرزندپروري مقتدرانه بر سبك تفكر قضايي و سبك تفكر اجرايي داراي اثر مثبت و معني‌دار است. همچنين سبك فرزندپروري سهل‌گيرانه اثر منفي بر سبك تفكر اجرايي داشت و سبك فرزندپروري مستبدانه دراي اثر مثبت بر سبك تفكر اجرايي است؛ سبك فرزندپروري سهل‌گيرانه داراي اثر مثبتي بر مذهب بيروني است، سبك تفكر قانون‌گذارانه بر مذهب دروني داراي اثر منفي و سبك تفكر قضايي اثر مثبتي بر مذهب دروني داشت. براين‌اساس، مي‌توان گفت كه سبك‌ تربيتي مقتدرانه بر انتخاب سبك‌ تفكر فرزندان تأثير دارد و سبب دروني‌سازي ارزش‌‌ها و معارف ديني مي‌شود.