تبيين عدم افشاي سوء‌استفاده جنسي توسط كودكان بزه‌ديده و راهكارهاي مقابله با آن

پيش‌شرط استفاده از تدابير حمايتيِ قضايي و غيرقضايي، كشف جرم است و مؤثرترين روش آن، افشاي خودآگاهانه جرم توسط بزه‌ديده است. عوامل مؤثر بر عدم افشاي سوءاستفاده جنسي توسط كودكان يا تأخير در افشاي آن را مي‌توان به دو دسته كلي عوامل ميان‌فردي و درون‌فردي تقسيم كرد. منظور از عوامل ميان فردي تحليل پيام‌هايي است كه كودك از ديگران دريافت مي‌كند، هرچه اين پيام‌ها بار منفي داشته باشد، احتمال افشاي جرم كاهش پيدا مي‌كند. طرد و انگ اجتماعي، مقصر قلمداد كردن كودك و واكنش نامناسب والدين به افشاي ابتدايي كودك را مي‌توان از عوامل فردي دانست. در مقابل، بسياري از مواقع علت عدم افشا به خود كودك و گستره آگاهي وي برمي‌گردد. ناآگاهي از سوء‌استفاده‌هاي جنسي و چگونگي و چرايي افشا از علل درون‌فردي محسوب مي‌شوند. بررسي راهكارها نيز با شناخت علل ممكن مي‌شود، ازاين‌رو اصلاح ساختارهاي اجتماعي، تغيير فراروايت‌ها و آگاهي‌بخشي راه‌هاي برون‌رفت از عدم افشاي هستند. اين مقاله با استفاده از مطالعات كمي و كيفي انجام‌گرفته در اين حوزه و حتي‌الامكان بومي‌سازي آن، به توصيف و تحليل دلايل عدم افشاي سوءاستفاده جنسي توسط بزه‌ديده زير 18 سال و راهكارهاي مقابله با آن پرداخته است.