نقش نهادهاي بين المللي و منطقه اي در مديريت بحران هاي بين المللي: (مطالعه موردي: بحران سوريه)

نهادگرائي نئوليبرال وظيفه نهاد ها و سازمان هاي بين المللي و منطقه اي را تعديل آنارشي و توسعه همكاري بين اعضا و حل و فصل مسالمت آميز منازعات و بحران هاي بين المللي مي داند؛ اما نگاهي به عملكرد نهادها در بحران هاي بين المللي به وضوح نشان مي دهد كه در عمل و نه در تئوري حق با نئورئاليست ها مي باشد كه بر اين باورند نهادهاي بين المللي و منطقه اي تنها پديده‌هاي سياسي هستند كه بازتابي از اهداف و منافع بازيگران قدرتمند مي باشند و كارآمدي آنها به شدت به اين اصل كليدي وابسته است كه اهداف آنها با منافع قدرت هاي بزرگ در يك راستا و همسو باشد. براي آزمون اين فرضيه در پژوهش حاضر، بحران سوريه به طور موردي بررسي مي شود. مدعاي پژوهش پيش رو درباره بحران سوريه اين است كه تعارض منافع قدرت هاي بزرگ در شوراي امنيت و همچنين قدرت هاي منطقه اي حاضر در اتحاديه عرب درباره بحران سوريه علت اصلي شكست سازمان ملل و اتحاديه عرب در مديريت مسالمت آميز بحران سوريه بود.