اثربخشي آموزش تنظيم هيجان بر ارتقاء سلامت رواني و كاهش نشخوار فكري زنان مطلقه

مقدمه: طلاق يكي از مسائل اجتماعي شايع و با قدمت جامعه است كه پيامدهاي گسترده آن بر سلامت رواني تا مدت ‌ها بعد از اين رويداد ادامه دارد. هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسي اثربخشي آموزش تنظيم هيجان بر ارتقاء سلامت رواني و كاهش نشخوار فكري زنان مطلقه انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع طرح نيمه آزمايشي است كه از طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه كنترل استفاده شد. جامعه آماري پژوهش را كليه زنان مطلقه تحت پوشش سازمان بهزيستي استان كهگيلويه و بويراحمد در سال ۱۴۰۰ تشكيل دادند؛ بدين منظور ۵۰ نفر از آن‌ها به روش نمونه‌ گيري هدفمند انتخاب و به صورت تصادفي در گروه ‌هاي آزمايش و كنترل جايگزين شدند. ابزار مورد استفاده مقياس سبك پاسخ دهي نشخواري (RRS) و پرسشنامه سلامت عمومي (GHQ) بود. گروه آزمايش برنامه آموزش تنظيم هيجاني را طي ده جلسه ۹۰ دقيقه ‌اي به مدت دو ماه دريافت كردند. داده ‌هاي جمع‌ آوري شده با استفاده از تحليل كوواريانس چندمتغيره و در نسخه ۲۲ نرم ‌افزار SPSS مورد تحليل قرار گرفت. يافته ‌ها: ميانگين و انحراف معيار سن آزمودني ‌ها به ترتيب ۳۹/۴ و ۸/۲۵ بود. يافته ‌هاي پژوهش نشان داد كه پس از كنترل اثر پيش‌ آزمون، تأثير آموزش تنظيم هيجان در گروه آزمايش بر مؤلفه‌هاي سلامت رواني و نشخوار فكري شامل علائم جسماني (F=۱۷/۴۵, P ۰/۰۱)، اضطراب (F=۲۵/۵۲, P ۰/۰۱)، عملكرد اجتماعي (F=۲۶/۹۹, P ۰/۰۱)، افسردگي (F=۱۵/۴۷, P ۰/۰۱)، پاسخ ‌هاي نشخواري (F=۷۵/۱۳, P ۰/۰۱) و پاسخ ‌هاي منحرف كننده (F=۳۴/۴۲, P ۰/۰۱) معني ‌دار بود. نتيجه ‌گيري: براساس نتايج اين پژوهش مي ‌توان نتيجه گرفت كه آموزش تنظيم هيجان روش مؤثري براي ارتقاء سلامت رواني و كاهش نشخوار فكري در زنان مطلقه است؛ بنابراين، پيشنهاد مي‌شود اين مداخله آموزشي در مراكز مشاوره خانواده و سلامت رواني اجرا شود.