مقايسه اثربخشي درمان هيجان مدار مبتني بر آسيب دلبستگي و طرحواره درماني معنويت محور تلفيقي بر نااميدي و سلامت روان زنان آسيب ديده از پيمان‌شكني همسر

مقدمه: پيمان ‌شكني همسر عاملي جهت تضعيف اميدواري و سلامت روان بسياري از زنان است. هدف: اين پژوهش با هدف مقايسه اثربخشي درمان هيجان مدار مبتني بر آسيب دلبستگي و طرحواره درماني معنويت محور بر نااميدي و سلامت روان زنان آسيب ديده از پيمان ‌شكني همسر انجام شد. روش : مطالعه از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش‌ آزمون و پس‌ آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري زنان آسيب ديده از پيمان ‌شكني همسر در شهر بندرعباس در بهار ۱۴۰۰ و گروه نمونه ۴۸ نفر از اين زنان بودند كه به صورت هدفمند انتخاب و سپس به ‌طور تصادفي در دو گروه آزمايش و يك گروه كنترل (هر گروه ۱۶ نفر) گمارده شدند. از پرسشنامه نااميدي بك (BHS) و پرسشنامه سلامت عمومي (GHQ) براي جمع‌ آوري داده ‌ها استفاده شد. درمان هيجان مدار مبتني بر آسيب دلبستگي و طرحواره درماني معنويت محور هر يك طي ۱۰ جلسه ۹۰ دقيقه ‌اي اجرا شد. داده ‌ها با استفاده از تحليل كوواريانس و نرم‌ افزار SPSS نسخه ۲۶ تحليل شد. يافته‌ ها: نتايج نشان داد كه پس از كنترل پيش‌ آزمون، اثربخشي درمان بر كاهش نااميدي (P=۰/۰۱۷, F=۴/۴۹) و افزايش سلامت روان (P=۰/۰۰۵, F=۵/۹۴) معنادار بود. مقايسه گروه‌ها نشان داد كه درمان هيجان مدار مبتني بر آسيب دلبستگي بر كاهش نااميدي (۰/۰۱۴=P) و طرحواره درماني معنويت محور بر افزايش سلامت روان (۰/۰۰۴=P) اثربخش بود. نتيجه‌ گيري: اثربخشي درمان هيجان مدار مبتني بر آسيب دلبستگي درماني بر كاهش نااميدي و طرحواره درماني معنويت محور بر افزايش سلامت روان در مطالعه حاضر تائيد شد. پيشنهاد مي ‌شود اين دو درمان براي ياري به زنان آسيب ديده از پيمان ‌شكني همسر استفاده شوند.