تجارب زيسته نوجوانان با اختلال استرس پس از سانحه ناشي از زلزله سرپل ذهاب: يك مطالعه پديدارشناختي

مقدمه: زلزله يكي از فجايع طبيعي مهم است كه علاوه بر تأثيرات مخرب مادي، پيامدهاي نامطلوب روانشناختي را نيز براي قربانيان به ارمغان مي ‌آورد كه يكي از مهم ترين آنان اختلال استرس پس از سانحه است. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي تجارب زيسته نوجوانان با اختلال استرس پس از سانحه ناشي از زلزله سرپل ذهاب انجام گرفت. روش: روش پژوهش حاضر كيفي و با راهبرد پديدارشناسي توصيفي بود. جامعه آماري پژوهش نوجوانان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه ناشي از زلزله سرپل ذهاب در سال ۱۴۰۰ بود. نمونه پژوهش شامل ۱۵ نوجوان زلزله ‌زده ۱۳۱۹ سال مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه بود كه به شيوه نمونه‌ گيري هدفمند انتخاب شدند. ابزار پژوهش مصاحبه عميق و نيمه ساختاريافته بود. اطلاعات بدست آمده نيز با شيوه تحليل كلايزي انجام گرفت. يافته ‌ها: نقل‌قول‌هاي مشاركت ‌كنندگان با روش كلايزي ثبت، تحليل و كدگذاري شد و در نهايت ۸۳ كد اوليه (واحد معنايي)، ۴ مضمون اصلي (تم) و ۲۵ مضمون فرعي (مقوله) بدست آمد. مضمون ‌هاي اصلي شامل؛ از هم پاشيدگي ناگهاني زندگي، مشكلات روانشناختي، نابساماني در كاركردهاي ارتباطي (اجتماعي/خانوادگي) و چالش ‌هاي مربوط به معنويت بود. نتيجه ‌گيري: يافته ‌هاي اين پژوهش بيانگر اين بود كه نوجوانان قرباني زلزله تا سال ‌ها پس از آن اتفاق بحران ‌ها و مشكلات مختلفي را در ابعاد مختلف زندگي از قبيل؛ سلامت روانشناختي، زندگي خانوادگي و اجتماعي و معنويت تجربه مي ‌كنند كه نيازمند توجه و حمايت‌هاي حرفه‌ اي و تخصصي است.