تاثير برنامه خود مديريتي بر مبناي مدل5A بر خودمراقبتي و كيفيت زندگي در سالمندان مبتلا به پرفشار خوني: يك مطالعه كارآزمايي باليني

زمينه و هدف: استفاده از برنامه هاي خودمديريتي بيمارمحور ممكن است در ايجاد رفتارهاي مطلوب و ارتقاي سبك زندگي سالمندان مبتلا به هايپرتانسيون موثر باشد. اين مطالعه با هدف تعيين تاثير برنامه خود مديريتي بر مبناي مدل 5A بر خودمراقبتي و كيفيت زندگي در بيماران سالمند مبتلا به هيپرتانسيون انجام شد. روشها: اين مطالعه يك كارآزمايي باليني تصادفي داراي گروه كنترل است كه روي 60 سالمند مبتلا به هيپرتانسيون مراجعه كننده به درمانگاه قلب بيمارستان550 ارتش شهر مشهد در سال 1400 انجام شد. سالمندان براساس معيارهاي ورود انتخاب و ســپس به صــورت تصــادفي به دو گروه مداخله و كنترل (هر گروه 30 نفر) تخصــيص يافتند. در گروه مداخله برنامۀ خودمديريتي براساس مدل 5A در 5 مرحله ارزيابي، مشاوره، توافق، كمك و پيگيري درطي مدت دو ماه اجرا شد. در گروه كنترل اقدامات روتين انجام شد. داده ها با استفاده از فرم اطلاعات دموگرافيك و پرسشنامه هاي استاندارد رفتارهاي خودمراقبتي و كيفيت زندگي36SF جمع آوري گرديد. تحليل داده ها با استفاده از آمار توصيفي و استنباطي با كمك نرم افزار SPSS نسخه 16 انجام گرديد. نتايج: ميانگين و انحراف معيار سـني سـالمندان 3.3 ±66.2 سـال بود. ميانگين و انحراف معيار نمره كل خودمراقبتي سـالمندان بعد از مداخله، در گروه آزمون 3.7 ± 60.8 و در گروه كنترل 5.4 ± 58.7 بود كه تفاضـل ميانگين قبل و بعد از مداخله، بين دو گروه از نظر آماري معني دار بود.(P=01.0) همچنين ميانگين و انحراف معيار نمره كل كيفيت زندگي سالمندان بعد از مداخله، در گروه آزمون 5.4 ± 90.9 و در گروه كنترل 4.2 ± 75.6 بودكه از نظر آماري معني دار بود.(P 001.0)