اثربخشي روان‌درماني مثبت‌گرا بر كيفيت زندگي، شادكامي و سطح معنايي آتش‌نشانان

مقدمه: آتش‌نشانان ازجمله افرادي مي باشند كه با انواع موقعيت‌هاي زجرآور و استرس‌زا در كار مواجه اند. ازاين‌رو با توجه به شرايط استرس زا سلامت روان آتش‌نشانان همواره بايد موردتوجه قرار گيرد.در نهايت پژوهش حاضر باهدف اثربخشي روان‌درماني مثبت‌گرا بر كيفيت زندگي، شادكامي، سطح معنايي آتش‌نشانان شهر اصفهان در بهار سال 1399 انجام شد. روش بررسي: روش پژوهش حاضر از نوع نيمه آزمايشي از نوع پيش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه گواه - دوره پيگيري يك‌ماهه است و جامعه آماري پژوهش شامل كليه آتش‌نشانان شهر اصفهان بود از ميان آن‌ها 30 نفر دو گروه 15 نفر (آزمايش و كنترل) به روش نمونه‌گيري تصادفي به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه‌هاي كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني-فرم كوتاه (QlWHO )˛ شادكامي آكسفورد (OxH )˛ تعيين سطح معنايي(Dsl) استفاده شد. جلسات درمان مثبت‌گرا طي 8 جلسه 90 دقيقه‌اي در مورد گروه آزمايش اجرا شد و گروه كنترل هيچ مداخله‌اي دريافت نكرد. داده‌هاي حاصل از پرسشنامه‌ها با استفاده از تحليل واريانس با اندازه‌گيري‌هاي مكرر مورد تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد كه بين ميانگين نمرات مرحله پيش‌آزمون با پس‌آزمون و پيگيري در متغير سطح معنايي و كيفيت زندگي˛ شادكامي تفاوت معنادار وجود دارد. اين بدان معناست كه روان‌درماني مثبت نگر توانسته‌ به شكل معناداري نمرات پس‌آزمون و پيگيري سطح معنايي و كيفيت زندگي˛ شادكامي را نسبت به مرحله پيش‌آزمون دچار تغيير نمايد( 0.01 p). نتيجه‌گيري: اگرچه روان‌درماني مثبت‌گرا بر كيفيت زندگي˛ شادكامي و سطح معنايي آتش‌نشانان مؤثر بوده است ˛ لذا پيشنهاد مي‌گردد. مشاوران ازاين‌رو مداخله‌اي براي بهبود سلامت رواني آتش‌نشانان استفاده نمايند.