دموكراسي ادبي در آواز‌هاي مالدورور

به باور ژاك رانسي ير، فيلسوف هم روزگار فرانسوي، دموكراسي ادبي در سده نوزدهم و به ويژه در پيوند با ژانر رمان به وجود آمده است. اين جستار مي كوشد تا با تكيه بر تعريفي كه برخي فيلسوفان معاصر از دموكراسي مي دهند، اين انگاره را در آوازهاي مالدورور، يكي از متن هاي شاعرانه نيمه دوم سده نوزدهم بررسي كند. پژوهش حاضر نشان مي دهد اين متن تاج قدرت را از سر چه انگاره هايي پايين مي كشد، چه انگاره هايي را در كانون توجه قرار مي دهد، و پيامد چنين اقدامي چه خواهد بود. در حقيقت، اين متن مي تواند نمونه بارزي از يك متن ادبي دموكراتيك به شمار رود چه با گستراندن انگاره هايي چون برابري، آزادي و گفتگو به قدرت بسياري از انگاره هاي ادبيات اقليت «نخبه» پايان مي دهد و طرح ادبياتي نو را درمي اندازد. اين متن هرگونه مرزبندي ميان ژانرهاي ادبي، از يك سو، و ادبيات خواص و ادبيات عوام، از سوي ديگر، را از ميان برمي دارد و خوانشي فعالانه از خواننده خود مي طلبد.