شناسايي ابعاد و مولفه هاي مكان‌گزيني پادگان‌هاي نظامي

قرار گرفتن مراكز نظامي و پادگان ها در داخل بافت شهري همزمان با گسترش افقي شهرها، مشكلات عديدهاي را در مأموريت‌هاي محوله پادگان و كاهش كارآيي آن به وجود آورده كه اين امر به خودي خود تهديدي جدي در ايفاي صحيح مأموريت‌ها محسوب مي‌شود. هدف از اين پژوهش شناسايي ابعاد و مولفه‌هاي مكان‌گزيني پادگان هاي نظامي با روش آميخته مي‌باشد. جامعه آماري اين پژوهش شامل فرماندهان و استادان دانشگاه‌هاي نيروي مسلح (نزاجا و ناجا) مي باشند و براي تجزيه و تحليل داده‌ها از معادلات ساختاري با نرم افزار Smart PLS استفاده شده است. در اين پژوهش مولفه‌هاي مكان‌گزيني پادگان‌هاي نظامي را شناسايي نموده و متغيرهاي تاثيرگذار در هرمولفه را مشخص، و با نظر خبرگان دسته بندي شده است، و در نهايت جهت بهبود آنها پيشنهاداتي ارائه شده است. نتايج حاكي از آن است كه مولفه‌هاي تاثير گذار بر مكان‌گزيني پادگان‌هاي نظامي عبارتند از: آمايش سرزميني، جغرافياي منطقه، اصول ملاحظات پدافند غير عامل، زير ساخت هاي اساسي و شاخص هاي نظامي و نوع يگانها مي‌باشد. به عبارتي توجه به شاخص هاي بررسي شده، تاثير معناداري بر جانمايي پادگان‌هاي نظامي مي‌تواند داشته باشد.