اثربخشي آموزش مؤلفه‌هاي مبتني بر هوش معنوي بر روي ميزان انگيزش شغلي كاركنان نظامي

نيروي انساني از مهم‌ترين سرمايه‌هاي سازمان‌ها بوده كه برخورداري آن‌ها از انگيزش شغلي مي‌تواند ياريگر سازمان‌ها در رسيدن به اهدافشان باشد. براي ارتقاء سطح اين متغير در نيروي انساني مطالعات بسياري انجام شده، ولي در اين ميان به نقش هوش معنوي، به عنوان عامل تأثيرگذار بر اين متغير كمتر توجه شده است. پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي آموزش مؤلفه‌هاي مبتني بر هوش معنوي بر روي ميزان انگيزش شغلي كاركنان يكي از يگان‌هاي نيرو مسلح انجام گرفت. پژوهش حاضر نيمه آزمايشي با گروه كنترل و آزمايش بود. با استفاده از روش نمونه‌گيري در دسترس تعداد 60 نفر به‌صورت داوطلبانه انتخاب و به‌صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل گمارش گرديدند. سپس آموزش مؤلفه‌هاي هوش معنوي براي گروه آزمايش به مدت 7 جلسه در گروه آزمايش اجرا شد و گروه كنترل از هيچگونه مداخله‌اي برخوردار نشد. در اين پژوهش از پرسشنامه سطوح انگيزش شغلي استفاده گرديد و داده‌هاي به دست آمده به شيوه تحليل كوواريانس تحليل شدند. نتايج حاكي از اثربخشي آموزش مؤلفه‌هاي هوش معنوي بر روي ميزان انگيزش شغلي (72/124= fو 0/576=Eta) (P=0/0001 )كاركنان نظامي بود. يافته‌هاي پژوهش حاضر بيانگر آن بودند كه آموزش مؤلفه هاي هوش معنوي با تأثير بر نگرش‌ها و رفتارهاي فردي، نگرش كلي نسبت به شغل را شكل داده و رفتارهاي فردي را در محل كار ارتقا مي دهد.