امكان‌سنجي بهره‌گيري از نقش‌مايه‌هاي سفالينه‌هاي شوش باستان در طراحي بازي‌هاي رايانه‌اي

بازي‌هاي رايانه‌اي در جهان معاصر به ابزارهايي فرهنگي، اقتصادي و سياسي براي شكل دادن به انديشه نسل جوان بدل شده‌اند. نمونه‌هايي از اين بازي‌ها به موزه‌ها راه يافته‌اند؛ مبحث زيبايي‌شناسي بازي در محافل علمي پا گرفته است؛ و كشورهاي گوناگون در تلاشند تا سهمي از بازار رو به رشد بازي‌سازي را از آن خود كنند، همچنين طراحي بازي‌هاي برگرفته از اسطوره يا تاريخ ملي طي دهه‌هاي گذشته يكي از بنيادهاي سياست‌گذاري فرهنگي در كشورهاي توسعه‌يافته بوده است، زيرا بازي‌هاي رايانه‌اي از سويي به‌سبب رواج گسترده و تاثيرگذاري عميق به رسانه‌اي مهم در جهان معاصر بدل شده‌اند و از سوي ديگر توانسته‌اند به گسترش فزاينده بحران‌ هويت در نسل جوان دامن بزنند. اين پژوهش يك موردكاوي با رويكرد تحليلي ـ تفسيري و با هدف توسعه‌اي است كه داده‌هاي كيفي آن به‌شيوه اسنادي و موزه‌اي داده‌اندوزي شده‌اند. هدف اصلي اين نوشتار پيشنهاد روشي براي بهره‌گيري از نقش‌مايه‌هاي ملي ايران در طراحي بازي‌هاي رايانه‌اي است. با بهره‌گيري از نظريه گشتالت بيانگراي آرنهايم، دسته‌بندي گونه‌هاي غوطه‌وري توسط ارمي و مايرا، و نيز كاركردشناسي سبك‌هاي گرافيكي و ابزارهاي ديداري مورد استفاده در طراحي بازي توسط وو، اين مقاله تلاش دارد راهبردي براي استفاده از نقش‌مايه‌هاي رايج در هنر باستاني ايران در طراحي بازي ارايه كند. بررسي آثار برگزيده كه از سفالينه‌هاي هزاره چهارم پ.م شوش در موزه لوور برگرفته شده‌اند، نشان مي‌دهد اين نقش‌مايه‌ها در شيوه انتزاع سبك‌وار مي‌توانند نيازهاي گوناگون طراح همچون شخصيت‌پردازي، بافت‌سازي و نشانه‌پردازي را تامين سازند و خميرمايه طراحي بازي‌هاي هويت‌مدار برپايه هنر ملي ايران باشند.