رابطه خودكارسازي مديريت فرايندها با افزايش اثربخشي نظام مديريت كيفيت

هزاره سوم معاصر با ورود سازمان ها به عصر ديجيتال، مفاهيم جديدي از جمله شتاب كاهش اتلافات دسترسي سريع به اطلاعات و بهبود تصميم سازي مديران را وارد ادبيات نظام هاي مديريتي نموده است. به كارگيري سامانه هاي اتوماسيون اداري به منظور مديريت فرايندها به عنوان چالشي جديد مطرح بوده كه اثبات تأثير مثبت آن بر اثربخشي نظام مديريت كيفيت مي تواند تأثير بسزايي در تغيير تفكر مديران، به ويژه در سازمان هاي دولتي در همسوسازي استفاده از نظام هاي اطلاعاتي مبتني بر نرم افزار با راهبردها داشته باشد. پژوهش حاضر به مطالعۀ رابطۀ اتوماسيون مديريت فرايندها با افزايش اثر بخشي نظام مديريت كيفيت در يك گروه صنعتي كه داراي مأموريت هاي ارائه خدمات ستادي سياست گذاري و برنامه ريزي راهبردي براي صنايع زير مجموعه هلدينگ ،است مي پردازد. در اين پژوهش پس از بررسي نظريه ها و تحقيقات انجام شده، مدلي براي سنجش رابطه اتوماسيون مديريت فرايندها با افزايش اثر بخشي نظام مديريت كيفيت ارائه شده است. به منظور گردآوري داده براي سنجش مدل ارائه شده پرسش نامه اي تهيه شده و براي تمام جامعه آماري توزيع شد و نتايج با استفاده از نرم افزار SPSS مورد آزمون قرار گرفت. نتايج پژوهش نشان مي دهد رابطه معناداري ميان اتوماسيون مديريت فرايندها با افزايش اثر بخشي نظام مديريت كيفيت وجود دارد. ساير نتايج پژوهش نيز نشان مي دهد افزايش بهره وري نيروي انساني و كاهش كاغذبازي افزايش دسترس پذيري به اطلاعات دقيق، بهبودسازي تصميم ،مديران افزايش سرعت تهيه اطلاعات در نتيجه استفاده از نظام هاي اتوماسيون مديريت فرايندها بر افزايش اثر بخشي نظام مديريت كيفيت تأثير دارند اما نتايج اين پژوهش به صورت معناداري نشان نمي دهد يكپارچه سازي داده ها و اطلاعات با افزايش اثر بخشي نظام مديريت كيفيت ارتباط دارد.