دستگاه قانون ‏گذاري و حكمراني امنيت ملي در ايران

اين مقاله با بهره‌گيري از نظريه سيستمي، به نقش دستگاه قانون‏گذاري در ايجاد امنيت و بازگويي علل ناكارآمدي پارلمان ‏ها در انجام كاركردهاي امنيت ‎ساز مي‏پردازد و شرايط بايسته اين نهاد در حكمراني امنيت ملي را نشان مي ‏دهد. در اين راستا، به نقش مجلس شوراي اسلامي در حكمراني مطلوب امنيتي در ايران نيز پرداخته خواهد شد. پارلمان‏ ها براي ايفاي نقش قوام ‏بخشي به امنيت ملي نيازمند نهادهايي چون انتخابات آزاد، منصفانه و مكرر، آزادي بيان، منابع بديل اطلاع ‏رساني، تشكل‌هاي مستقل و شهروندي فراگير هستند. ميزاني از پيشرفت اقتصادي، فقدان شكاف گسترده در نابرابري‏ هاي اقتصادي و اجتماعي، وجود بنيادهاي فرهنگي دموكراتيك (مانند تحمل مخالف، اجماع بر سر روش دموكراتيك و...)، ترجيح ‏ندادن منافع فردي، قومي و گروهي بر منافع ملي و عدم مداخله بيگانگان نيز از لوازم تداوم و كاركرد مناسب پارلمان‏ در راستاي تقويت امنيت ملي است.