كاركرد كهن‌الگوهاي خير و شر در پردازش ‌قهرمانان و ضد قهرمانان قصه‌هاي جادويي تركمن

اين پژوهش با روش توصيفي و تحليلي و با اتكا به نظر اسطوره‌پژوهان ده قصه‌ جادويي مكتوب تركمن را  بررسي كرده  است تا بازتاب عناصر اسطوره‌اي و كهن‌الگويي را در آن‌ قصه‌ها بنماياند.نتيجه اجمالي پژوهش نشان مي‌دهد كه نبرد «خير و شر»، مهمترين عامل اسطوره‌اي و كهن‌الگويي قصه‌هاي جادويي تركمن است. پسر و دختر نوجوان خانواده نماينده نيروي خير هستند كه براي نجات يكي از اعضاي خانواده يا در جست و جوي امر مطلوب در سفري پر فراز و نشيب با نيروهاي شر مقابله مي‌كنند. سفر عنصر غنابخشي است كه قهرمان نابالغ را به پختگي مي‌رساند. در بيشتر قصه‌ها، ديو  نماينده نيروي شر و اهريمني است كه در كار قهرمان خلل ايجاد مي‌كند و قهرمان در چند مرحله با او به نبرد مي‌پردازد و سرانجام به پيروزي مي‌رسد. افزون بر ديوها، ضدقهرمانان انساني مانند نامادري، زن‌برادر، پيرزن بدجنس به تنهايي يا به عنوان نيروي كمكي نقش نيروهاي شر را ايفا مي‌كنند. هر دوي نيروهاي خير و شر در پيشبرد اهداف خود به جادو به عنوان امر فراطبيعي متوسل مي‌شوند.