بررسي تغييرات كاربري اراضي و ارتباط آن با سطح آب‌هاي زيرزميني مطالعه موردي: شهرستان آذرشهر

هدف اصلي اين تحقيق پايش سطح آب‌هاي زيرزميني با استفاده از علم سنجش از دور و تصاوير ماهواره‌اي و رابطه آن با كاربري اراضي مي‌باشد. به همين منظور ابتدا تصاوير مربوطه اخذ و پيش‌پردازش‌هاي لازم بر روي هر كدام اعمال شد. سپس نسبت به مدل‌سازي و طبقه‌بندي تصاوير اقدام شد. به منظور بررسي تغييرات كاربري اراضي، نقشه طبقه‌بندي شده كاربري ‌اراضي براي هر دو سال 2000 و 2020 با استفاده از روش طبقه‌بندي شي‌گرا استخراج شد و سپس به منظور بررسي تغييرات كاربري اراضي نقشه تغييرات كاربري ‌اراضي براي بازه زماني 20 ساله استخراج شد. بعد از استخراج نقشه تغييرات كاربري اراضي به منظور انتخاب بهترين مدل، براي سال 2000 مدل KBessel و براي سال 2020 مدل Circular داراي بيشترين دقت مي‌باشند. نتايج نشان داد بيشترين ميزان تغييرات مربوط به باغات به منطقه مسكوني و تبديل كاربري باغات به مرتع، تبديل مرتع به مسكوني است. در ميان كاربري‌هاي تغييريافته، كاربري كوهستان و نمكزار كمترين ميزان تغيير را داراست. در حالي كه ميزان تغيير كاربري باغات به ديگر كاربري‌ها به مراتب بيشتر است و اين امر نيز نشاندهنده سرعت تخريب باغات نسبت به ميزان احياي آن است. مشخصات آماري سطح آب زيرزميني با كاربري اراضي نشان داد كه بيشترين ميانگين سطح آب در سال2000 براي كاربري باغات با 13.74 متر ثبت شده است و كمترين ميانگين سطح آب نيز براي محدوده منطقه ساحلي 8.41 متر ثبت شده است. باملاحظه نقشه كاربري اراضي و نقشه تراز آب زيرزميني سال 2020 نيز، بيشترين ميانگين سطح آب در اين سال نيز متعلق به كاربري منطقه ساحلي با 9.38 متر مي‌باشد و كمترين ميانگين ترازآب ثبت‌شده نيز مربوط به كاربري باغات با 6.65 متر مي‌باشد، كاهش ميزان سطح آب باعث تسريع در تخريب اين منابع طبيعي شده و مخاطرات هولناكي در پي خواهد داشت كه از مهم‌ترين آن‌ها مي‌توان به بحث فرونشست زمين اشاره كرد.